„Musimy zadbać, aby regularni żołnierze ukraińscy nie przyjeżdżali do Polski” - Konfederacja

Poseł Witold Tumanowicz w programie Śniadanie Rymanowskiego

„Musimy zadbać, aby regularni żołnierze ukraińscy nie przyjeżdżali do Polski”

Poseł Witold Tumanowicz w Polsat News programie Śniadanie Rymanowskiego w temacie wojny na Ukrainie postawił dwa ważne postulaty.

➜ Po pierwsze: ani jednego polskiego żołnierza na Ukrainie. To jest podstawowa kwestia, której musimy dopilnować!

➜ Po drugie: jeśli dojdzie do zakończenia wojny na Ukrainie, musimy zadbać o to, aby regularni żołnierze ukraińscy nie przyjeżdżali do Polski, ponieważ będzie to zarzewiem różnego rodzaju przestępczości zorganizowanej.
Wiemy doskonale co się dzieje z żołnierzami, którzy przestają być potrzebni na wojnie, na froncie. Niestety, ale mają tendencję do tego, aby organizować właśnie taką właśnie przestępczość, więc nie możemy dopuścić do tego, aby przyjeżdżali do Polski.

To są dwie kluczowe kwestie, które musimy bezwzględnie przypilnować przy okazji rozstrzygnięcia wojny na Ukrainie.

Komentarze (2)

„Razem z rolnikami protestujemy przeciwko zarzynaniu polskiego rolnictwa”

Rozwiń wpis...
Politycy Konfederacji na proteście rolników pod siedzibą przedstawicielstwa Komisji Europejskiej, 3 stycznia 2025 r.

Europoseł Tomasz Buczek:
– Jesteśmy na proteście rolników. Rolnicy przyjechali do Warszawy, bo dzisiaj symbolicznie rozpoczyna się polska prezydencja w Unii Europejskiej. Będzie gala, na której zapowiedziała swoją obecność komisarz von der Leyen. My jako politycy Konfederacji nie będziemy brali udziału w tej gali. Będziemy razem z rolnikami protestować i sprzeciwiać się przeciwko zarzynaniu polskiego rolnictwa, przeciwko importowi produktów z krajów Mercosur, który to import będzie w interesie wyłącznie krajów dobrze rozwiniętych, jak Niemcy przede wszystkim.
Są dzisiaj tutaj z nami politycy również Prawa i Sprawiedliwości, którzy przecież zrobili to samo wcześniej, wpuszczając zboże z Ukrainy i produkty rolno-spożywcze z Ukrainy, a dzisiaj to samo chce Polsce zafundować Donald Tusk. Sprzeciwiamy się takiej polityce, polityce uległości wobec dyktatu brukselskiego!

Poseł Krzysztof Mulawa:
Popieram protest rolników, leśników i myśliwych. Polacy wiedzą, jak zapewnić nam bezpieczeństwo żywnościowe. A ludzie, którzy pracują w tym budynku, w budynku Komisji Europejskiej, do którego za chwilę zawita Urszula von der Leyen, chcą zniszczyć polskie rolnictwo, więc chcą zniszczyć również bezpieczeństwo żywnościowe państwa i moje! Będziemy popierali ten protest do samego skutku.

Zwiń wpis

Skomentuj

To co przywożą nam brukselczycy to jest… komunizm!

Rozwiń wpis...
Rafał Mekler, członek Ruchu Narodowego, w przemówieniu na proteście rolników, 3 stycznia 2025 r.

Witam Państwa! Jestem tutaj, bowiem z tymi ludźmi tutaj, z rolnikami jako przewoźnik, jako transportowiec staliśmy ponad dwa miesiące na ukraińskiej granicy. W chłodzie, w śniegu, w słocie, w zimnie. Staliśmy na straży interesu narodowego, polskiego interesu narodowego.

Broniliśmy tego, żeby do Polski nie wjeżdżało ukraińskie zboże, ukraińskie ciężarówki, które psują także nam rynek. Staliśmy w poprzek interesów oligarchii ukraińskiej i brukselskiej. I dziś ta sama oligarchia brukselska przyjeżdża tutaj do nas i sprzedaje nam swoje programy! ETS, ETS 2 dla transportu, ETS 3 dla rolnictwa! Słyszymy o Zielonym Ładzie, za chwilę słyszymy już, przebąkują o Niebieskim Ładzie. Woda w waszej studni nie będzie wasza, będzie brukselczyków! Tak nie może być, drodzy Państwo.

Ja się bardzo cieszę, że my jesteśmy w Warszawie, a wiecie dlaczego? Bo cofnijmy się teraz 80 lat. W czasie wojny co by się stało z warszawiakami, gdyby nie wieś? Umarliby z głodu! Teraz słyszymy o bezpieczeństwie żywnościowym, o bezpieczeństwie ekonomicznym. Co by się stało dzisiaj w czasach, kiedy na wsi nie ma świń, na wsi nie ma krów, a kury są rejestrowane? Co by się stało z mieszkańcami Warszawy, drodzy Państwo? Umarliby z głodu! Umarliby z głodu! Bezpieczeństwo żywnościowe, a tym jest właśnie zdolność polskiej wsi do wyżywienia narodu polskiego, jest kwestią witalną!

Drodzy Państwo, przyjeżdżają do nas brukselczycy i sądzą, że przywożą nam coś nowego. Tworzą te plany, opowiadają nam o tym, jak będzie wspaniale, jeżeli będziemy prowadzić firmy zgodnie z ich wytycznymi, jak będziemy uprawiać zboże zgodnie z ich wytycznymi, jak będziemy hodować zwierzęta zgodnie z ich wytycznymi. A wiecie, co to jest? To jest coś, co my Polacy znamy. To jest gospodarka planowana, to jest komunizm!

Drodzy Państwo, to są utopiści. Ja mówię, że to są utopiści, bo to są ludzie, którzy próbują na nas projektować swoje chore wizje. Aparatczycy z wysokich betonowych gmachów w Brukseli próbują nam tłumaczyć, co my mamy w Polsce, na mojej rodzinnej Lubelszczyźnie, na polu robić! Tak nie może być. Tak nie może być.

To są utopiści, którzy próbują nam wmówić rzeczy oderwane od rzeczywistości. Wyobraźcie sobie teraz, że Ursula “von der Liar”, celowo mówię Liar, jedzie na przykład do Kuwejtu i Arabom mówi: Słuchajcie, wy nie możecie używać ropy. No przecież absurd, tak? Śmiejecie się. A co zrobili z nami? Przyjechali i powiedzieli, że węgla, którego mamy pod stopami na wiele lat do przodu, nie możemy używać! Mamy marznąć, bo oni tak sobie życzą. Mało tego, powiedzieli nam, że robaki, które oni dla nas wymyślili jako żywność, są lepsze niż schabowy. Tak nie może być. Tak nie może być. Polak ma prawo żywić się tym, co chce. Nikt nie ma prawa nam niczego narzucać. Setki lat, setki lat krwi przelanej przez naszych przodków – nie możemy zdradzić.

Jest jeszcze jedna szalenie ważna rzecz. Wiecie, jakie w historii były trzy warstwy społeczne, które się buntowały? To byli mieszczanie – dziś mieszczan nie ma. To są słoiki z Warszawy, którzy wstydzą się swojego katolickiego, konserwatywnego pochodzenia, którzy głosują na liberalnych polityków tutaj. Nie ma mieszczan!
Druga warstwa, drodzy Państwo, to są robotnicy. Tylko, że robotników lewica – ich “ambasador”, w cudzysłowie oczywiście – sprzedała. Sprzedała ich korporacjom. I dziś nikt nie stoi za robotnikami, dlatego robotnicy nawet nie wychodzą na ulicę. I wiecie, która jest ostatnia warstwa społeczna, która się buntuje? To jesteście wy! To są chłopi! Wiecie, dlaczego tak jest?

Wiecie, dlaczego tak jest? Bo chłop to jest człowiek, który wychodzi za stodołę na pole i na to samo pole wychodził jego ojciec, jego dziad i pradziad. Chłop to jest człowiek, który bierze grudkę ziemi w rękę i on zna wagę tej ziemi. To jest człowiek, który bierze źdźbło żyta, rozciera między dłońmi i ma świadomość wartości tego chleba. Chłop to jest człowiek, który organicznie jest patriotą. Nie da się być chłopem, rolnikiem i nie być patriotą! A rzecz teraz cała się toczy o to, żeby was pozbawić ziemi, żeby was pozbawić suwerenności, a zrobią to, odbierając wam prawo do uprawiania ziemi. Nie dajcie sobie prawa do ziemi odebrać! Dziękuję.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Jesteśmy z polską wsią!

Rozwiń wpis...
Dzisiaj na proteście rolników zorganizowanym w Warszawie pod siedzibą przedstawicielstwa Komisji Europejskiej nie mogło zabraknąć oczywiście polityków Konfederacji, którzy wsparli protestujących.

Konfederacja wspiera rolników, którzy walczą o przyszłość polskiej wsi i gospodarki.
5xSTOP:
X Mercosur
X Zielony Ład
X Import z Ukrainy
X Niszczenie lasów
X Wygaszanie gospodarki

Na proteście pojawili się zarówno posłowie jak i europosłowie Konfederacji oraz działacze Ruchu Narodowego i Konfederacji Korony Polskiej.

Zwiń wpis

Skomentuj

Eurokraci, na czele z von der Leyen, uprawiają politykę niszczącą polskie rolnictwo

Rozwiń wpis...
Poseł Krzysztof Mulawa podczas konferencji prasowej Konfederacji nt. protestu rolników.

– Urszula von der Leyen, persona non grata nie tylko w Warszawie – to jest persona non grata w całej Polsce.

Pod pozorem dbania o czyste środowisko eurokraci, na czele z panią Urszulą von der Leyen uprawiają brudną politykę skutkującą zniszczeniem polskiego rolnictwa. A jak zniszczeniem polskiego rolnictwa, to i utratą bezpieczeństwa żywnościowego Polski.

Polskie rolnictwo odczuwa negatywne skutki głosowań wespół zespół Platformy z PiS-em, kiedy rozszczelniali polsko-ukraińską granicę, decydując się na masowy napływ i zalewanie wątpliwej jakości zbożem z Ukrainy polskich silosów, polskich magazynów. Tą nieuczciwą konkurencję ze strony firm ukraińskich, ale również innych firm ze wschodu odczuwają i odczuwali polscy przewoźnicy, którzy muszą konkurować z firmami ukraińskimi, które to firmy nie muszą spełniać wyśrubowanych norm europejskich. Takich norm, jakie muszą już od wielu lat spełniać polscy przewoźnicy, którzy odpowiadają za 6% polskiego PKB, które to PKB będzie stopniowo zmniejszane przez to, że ukraińskie firmy przejmują polski rynek transportowy. Polski i europejski.

Trzecią grupą i czwartą grupą, gałęzią, która dzisiaj jest w Warszawie, do której my się również będziemy wybierali na ten protest z panem europosłem Grzegorzem Braunem, to są leśnicy i myśliwi, którzy muszą zmagać się – przepraszam za słownictwo – z ekoświrami z Ministerstwa Klimatu i Środowiska, których reprezentantem jest politolog pan wiceminister Mikołaj Dorożała i inna pani wiceminister Urszula Zielińska; którzy to próbują przekonywać, że ich wiedza na temat leśnictwa jest dużo szersza niż leśników polskich, którzy nabywali tą wiedzę przez wiele, wiele lat i którzy mają tą wiedzę popartą dyplomami uniwersyteckimi.

Konfederacja nie będzie dzisiaj tylko i wyłącznie na tym proteście. Konfederacja była od początku, od pierwszego dnia, kiedy polscy rolnicy dwa lata temu zdecydowali się na blokadę polskiej granicy, polsko-ukraińskiej granicy w Medyce.

My wtedy byliśmy, nie oczekując żadnych fleszy. My wiedzieliśmy, że to są ludzie, którzy chcą zadbać o polski interes. My byliśmy również z przewoźnikami, kiedy polscy przewoźnicy w Tuchowiczu, w powiecie łukowskim po raz pierwszy gromadzili się na hali sportowej w jednej ze szkół i organizowali swój pierwszy protest. My również od zawsze byliśmy z polskimi leśnikami i z myśliwymi.

My wiemy, że te grupy społeczne – oczywiście nie tylko te grupy społeczne, ale te grupy społeczne wiedzą, na czym polega polski interes i my będziemy z nimi również dzisiaj na tym proteście. I zapraszamy nie tylko przedstawicieli oczywiście tych grup społecznych, ale przedstawicieli całego narodu polskiego, którym drogi jest interes narodowy, którzy rozumieją, że pani Urszula von der Leyen działa w sprzeczności z polskim interesem narodowym – a polscy rolnicy, polscy leśnicy, myśliwi i przewoźnicy działają zgodnie z polskim interesem narodowym.

Zwiń wpis

Skomentuj

Nadchodzi EKO-BIEDA!

Rozwiń wpis...
Poseł Grzegorz Płaczek.

To już się nie mieści w głowie! NADCHODZI EKO-BIEDA! W Unii Europejskiej kilka lat temu wprowadzono system ETS1, czyli Europejski System Handlu Emisjami. Oficjalnie ETS nazwano „mechanizmem” mającym na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wprowadzenie systemu handlu uprawnieniami do emisji. Słowo: „podatek” nie padło.

Dobre sobie! W pierwszej kolejności opłatami ETS1 objęto: energetykę, przemysł energochłonny (np. produkcję cementu, wapna, szkła, ceramiki, stali, aluminium, żelaza oraz przemysł chemiczny), lotnictwo (np. komercyjne linie lotnicze) i ciepłownictwo. W skrócie chodzi o to, że jeśli firma przekracza „swoje limity emisji”, musi dokupić uprawnienia na rynku ETS, co zwiększa koszty produkcji i prowadzi do wyższych cen energii elektrycznej i cieplnej, wzrostu cen materiałów budowlanych, podwyżek cen produktów transportowych i lotniczych oraz wyższych kosztów importowanych produktów energochłonnych.

➡️ Pomimo licznych protestów, Komisja Europejska poszła dalej i kilka lat później rozszerzyła mechanizm o… ETS2! Rykoszetem już dostały paliwa kopalne stosowane w transporcie drogowym (benzyna, olej napędowy i gaz ziemny stosowany jako paliwo do pojazdów) oraz paliwa kopalne stosowane do ogrzewania budynków (gaz ziemny, węgiel oraz inne paliwa kopalne wykorzystywane w systemach grzewczych budynków mieszkalnych i komercyjnych).

Oficjalnie ETS2 miał ruszyć od stycznia 2027 r., ale Unia Europejska zastrzegła możliwość wcześniejszego wprowadzenia systemu. Jak łatwo się domyśleć, „podatek od ogrzewania”, najbardziej obciąża (a dopiero najgorsze przed nami!) finansowo… właścicieli domów korzystających z paliw stałych oraz kierowców.

➡️ Ale to nie koniec! Unia idzie po trupach i właśnie rozpoczęła analizy i konsultacje dotyczące… ETS3! Tym razem nowy podatek – przepraszam… „MECHANIZM ETS3” (!) ma objąć DZIAŁALNOŚĆ ROLNICZĄ. Chodzi o produkcję mięsa, hodowlę zwierząt, produkcję mleka oraz „inne emisje rolnicze”.

Nie ma najmniejszych złudzeń, że ETS3 doprowadzi do wzrostu kosztów produkcji rolnej oraz do podwyżki cen żywności, a koszty te przełożą się na wyższe ceny produktów spożywczych dla konsumentów!

KTOŚ W KOMISJI EUROPEJSKIEJ ALBO OSZALAŁ, ALBO ZA DŁUGO PRZEBYWAŁ NA SŁOŃCU. CZAS TEN CHORY POMYSŁ ZATRZYMAĆ!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

„Warto odnotować istotne osiągnięcie koalicji Donalda Tuska…”

Rozwiń wpis...
Poseł Michał Wawer.

Podsumowując rok 2024 warto odnotować istotne osiągnięcie koalicji Donalda Tuska. Coś, czego nikt w Polsce do tej pory nie zrobił i prawdopodobnie już nigdy nie zrobi.

Otóż koalicji udało się w ciągu zaledwie jednego roku kalendarzowego aż trzy razy pobić rekord deficytu budżetowego.

Po raz pierwszy: uchwalając w styczniu budżet na 2024 rok z (rekordowymi) 184 miliardami złotych deficytu.

Po raz drugi: nowelizując w grudniu budżet na 2024 rok i podnosząc deficyt do (rekordowych) 240 miliardów złotych deficytu.

Po raz trzeci: uchwalając w grudniu budżet na 2025 rok z (znowu rekordowymi) 289 miliardami złotych deficytu.

To oczywiście kwoty nominalne. Jeżeli uwzględnić fundusze pozabudżetowe (których Tusk bynajmniej nie zlikwidował, a jeszcze powiększył), to kwoty realnych deficytów poszybują w górę.

Skutki są niestety tragiczne: w 2025 roku już 75 miliardów złotych, czyli niemal 2% łącznego produktu polskiej gospodarki, ma pójść na spłacanie pożyczek z poprzednich lat. I to jest scenariusz optymistyczny, wpisany do ustawy budżetowej.

Spirala zadłużenia.

Zwiń wpis

Skomentuj

„Ideowość i podążanie za prawdą jest najlepszą motywacją”

Rozwiń wpis...
Klaudia Domagała ma X.

2024 rok za nami! Rozwojowo i społecznie działo się naprawdę dużo, zaczynając od niesamowicie intensywnej kampanii samorządowej na prezydenta i do Rady Miejskiej w Łodzi, którą jako środowisko zakończyliśmy ze świetnym wynikiem, poprzez wybory do Parlamentu Europejskiego w których doświadczyłam niespotykanego do tej pory wsparcia i zaangażowania od działaczy i sympatyków z całego województwa łódzkiego, a kończąc na największym dotychczasowym Kongresie Kobiet Wolności i Niepodległości oraz wigilii łódzkiej Konfederacji w Bełchatowie. I to tylko niewielki procent tegorocznej aktywności społecznej, politycznej, charytatywnej i zawodowej. Zainaugurowałam kolejne projekty i nowe inicjatywy, niejednokrotnie przekraczałam swoje granice i wychodziłam ze swojej strefy komfortu, coraz szerzej rozwijam swoje skrzydła medialnie, a jednocześnie udało spotkać się na swojej drodze dziesiątki cudownych osób z którymi “niemożliwe nie istnieje” ❤ 🙂

Nie spodziewałam się, że to wszystko będzie toczyć się tak szybko i intensywnie, a doba ma przecież tylko 24 godziny! “Boże, daj mi siłę, abym mógł zrobić wszystko, czego ode mnie żądasz. A potem żądaj ode mnie, czego chcesz”. Ta myśl dodaje mi sił i wiary, że to w jakim kierunku prowadzi mnie Bóg i w jaki sposób wypełnia ograniczone dobro jakim jest czas, układa się z korzyścią nie tylko dla mnie, ale także dla mojej rodziny 🙂 Ideowość i podążanie za prawdą jest najlepszą motywacją, bo to praca nie na swoje dobro, ale na dobro innych, dobro społeczeństwa. Polecam, bo nic wówczas nie jest w stanie zepchnąć nas z wybranej drogi.

Rodzinnie był to czas zarówno rozstań z bliskimi, choć głęboko wierzę, że tylko na tą ziemską chwilę, a jednocześnie powiększenie rodziny. Bo miłość się mnoży, kiedy się ją dzieli.

Niezmiennie powtarzam jak to ważne aby mieć osobę, z którą w tak głębokim zaufaniu i miłości można iść przez życie. My idziemy wspólnie już, co do dnia, 18 lat. Dziękuję Mężu! ❤

Plany? Chwila oddechu na powitanie nowego członka rodziny, a później z poczwórną dawką energii wracamy do walki o dumną, bogatą i bezpieczną Polskę, jednocześnie nie zapominając o naszej “małej ojczyźnie” jaką jest Łódź. To tutaj zapuściliśmy korzenie i tutaj chcemy budować naszą przyszłość. Wierzę, że może ona na nowo być Ziemią Obiecaną. Ludzi, którzy chcą iść ze mną tą drogą jest coraz więcej, stąd jestem przekonana, że nie ma dla nas rzeczy niemożliwych. (…)

Życzę Wam cudownego 2025 roku, wytrwałości w dążeniu do prawdy oraz odwagi i determinacji do stania po stronie wolności!
Całuję.
Klaudia

Zwiń wpis

Skomentuj

Ukraińscy gangsterzy terroryzują Podkarpacie!

Rozwiń wpis...
Poseł do Parlamentu Europejskiego Tomasz Buczek odniósł się do informacji o napadzie do jakiego doszło w Łańcucie.

We wrześniu taki napad miał miejsce w Sanoku a w grudniu w Łańcucie. Ten sam schemat działania. Ofiara posiada dużą ilość gotówki, która przetrzymuje w domu. Gangsterzy (mówiący po ukraińsku) obserwują ofiary, wchodzą do ich domu w nocy, terroryzują nożem i polewają wrzątkiem aby dostać informacje o lokalizacji gotówki, opróżniają sejfy po czym spokojnie uciekają. Polska Policja jak widać jest bezsilna.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Ukraina wstrzymała przesył gazu z Rosji na Ukrainę!

Rozwiń wpis...
Marek Tucholski.

Dzieje się. Gaz z Rosji na Słowację już nie płynie. Ukraina wstrzymała przesył. Słowacy rozważają alternatywne kierunki importu przez Niemcy, Austrię i Czechy. Przez Polskę nie, choć możemy w kierunku Słowacji przesyłać ponad 5 mld m3 gazu rocznie.

Dlaczego tak jest to już chyba oczywiste. Wroga w ostatnim czasie postawa Polski wobec Słowacji takie właśnie przynosi efekty.

Z kolei retoryczne jest pytanie czy Ukraina doceni i wynagrodzi nam poświęcenie stosunków ze Słowacją w interesie Kijowa.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Jak kraść to z rozmachem! Czyli stara, dobra, skorumpowana Unia Europejska!

Rozwiń wpis...
Poseł Grzegorz Płaczek.

Stara dobra skorumpowana Unia Europejska! W 2015 r. Komisja Europejska stworzyła fundusz „Emergency Trust Fund for Africa” na rzecz stabilności oraz eliminowania przyczyn migracji nieuregulowanej i wysiedleń w Afryce. Fundusz działa do dziś, a Polska jako członek Unii Europejskiej, nadal finansuje fundusz, który łącznie dysponuje kwotą ponad 5 mld euro!!!

Właśnie ukazał się najnowszy raport pokontrolny, który stwierdza, że walcząc z migracją z Afryki, w ramach projektu na dzień dzisiejszy:
– założono stację radiową, która głównie nadaje muzykę nad jeziorem Czad,
– przekazano jeden blender szkole pozbawionej elektryczności,
– „przeprowadzono” szkolenia dotyczące międzynarodowego prawa morskiego i międzynarodowych praw człowieka, jednak nie znaleziono żadnych formalnych dowodów dotyczących zakresu i treści tych kursów,
– „wybudowano i ulepszono parki przemysłowe lub obiekty infrastruktury biznesowej” w Afryce, jednak niektóre parki przemysłowe w rzeczywistości… nie istnieją,
– nadal nie ma danych, aby móc wykazać, na ile fundusz eliminuje przyczyny migracji nieuregulowanej i przymusowych wysiedleń,
– podmioty realizujące projekt znacznie zawyżały/zawyżają zgłaszane koszty,
– część środków została przechwycona przez zorganizowaną przestępczość i gangi zajmujące się przemycaniem ludzi do Europy,
– mieszkańcy Afryki otrzymywali dotacje na założenie działalności, po czym, po otrzymaniu pieniędzy z funduszu… natychmiast zamykali firmy i sprzedawali towary i produkty otrzymane w ramach wsparcia,
– stopa bezrobocia w Etiopii w obszarach narażonych na migrację spadła aż o… 0,32%,
– wydawano ogromne pieniądze na zakup sprzętów do budynków gospodarczych, które podczas audytu… okazywały się puste.

➡️ Pieniądze z funduszu nadal bez kontroli płyną strumieniami. a liczba osób przybywających do Europy szlakiem środkowośródziemnomorskim stale i nieprzerwanie rośnie od 2019 r. CO ZA PATOLOGIA! Jak kraść to z rozmachem!

POLSKA POWINNA NATYCHMIAST ZAPRZESTAĆ PRZEKAZYWANIA PIENIĘDZY POLSKICH PODATNIKÓW NA TEN FUNDUSZ! A że tego nie zrobi – to raczej pewne. Swój swojego nie ruszy. Ależ to wszystko obrzydliwe i haniebne…

Zwiń wpis

Skomentuj

Ukraińcy przerobią Ursus na fabrykę broni. Polacy nie potrafili?

Rozwiń wpis...
Paweł Usiądek.

Po tym, jak polska fabryka ciągników Ursus została przejęta przez ukraińskiego oligarchę Olega Krota, zakład miał zostać poddany likwidacji. Tak się jednak nie stanie. Ursus ma teraz produkować sprzęt wojskowy: silniki czołowe, podwozia i komponenty do motocykli wojskowych.

W Polsce działają też inne firmy wojskowe o kapitale ukraińskim. W Polsce Ukraińcy produkują drony rozpoznawcze, rakiety przeciwpancerne i pojazdy opancerzone, jak np. Oncilla.

Czy to normalne, że kapitał kraju o wiele biedniejszego i uwikłanego w konflikt zbrojny jest w stanie wykupować duże zakłady przemysłowe w Polsce, rzekomo wiodącej gospodarce Europy Środkowej? Czy to nie jest sygnał dla Polski, że coś złego dzieje się z naszą gospodarką?!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Koniec Syrii jaką znaliśmy

Rozwiń wpis...
Krystian Kamiński.

Lenin stwierdził, że „zdarzają się całe dekady, gdy nic się nie dzieje, a potem nadchodzą tygodnie, w trakcie których dzieje się więcej niż przez poprzednie dekady”. Mówił to w odniesieniu do swoich transformacyjnych czasów prawdziwego początku wieku XX. dwanaście dni między 27 listopada a 8 grudnia wyznaczają właśnie tego rodzaju moment przyspieszenia historii na Bliskim Wschodzie.

Koniec baasizmu

Upadła Syryjska Republika Arabska. Upadł nie tylko taki czy inny prezydent i otaczająca go elita. Upadł ostatni, epigoński twór ideologii baasizmu, świeckiego panarabaskiego nacjonalizmu skoncentrowanego na budowie scentralizowanych państw według europejskiego modelu. Panarabska ambicja basistów została zarzucona jeszcze w latach 60 XX wieku, gdy okazało się, że wspólnej przyszłości nie potrafi zbudować nie tylko kilkaset milionów Arabów, ale nawet sami działacze Baas, którzy rozłamali się na frakcję iracką i syryjską, trwające następnie we wzajemnej wrogości.

Al-Asad senior osiągnął sukces. Syria w praktyce miała ostatnie słowo w polityce libańskiej, miała swoje aktywa w palestyńskim życiu politycznym. Miarą jego elastyczności był fakt, że Syria przyłączyła się do inwazji na Irak pod przewodnictwem USA w 1991 r. Jego syn musiał kontynuować politykę utrzymywania na powierzchni państwa, które zostało skonstruowane w ogniu konfliktu z Izraelem i jego amerykańskim protektorem, w czasie hegemonicznej chwili tego ostatniego.

Łatwo dziś szydzić z Baszara al-Asada w obliczu jego upadku. Nie należy jednak zapominać, że rządził przez 24 lata, w czasie których nigdy nie trzymał w ręku zbyt dobrych kart. Syria była reliktem przeterminowanej ideologii, graczem raczej przegranym w toku „zimnej wojny”, a przede wszystkim państwem pod względem terytorialny i ludnościowym co najwyżej średnim w skali swojego regionu, pozbawionym tak wielkich zasobów surowców naturalnych jak Irak, Iran czy monarchie Zatoki Perskiej.

Al-Asad senior grał powyżej swojej ligi. Jego syn musiał spuścić z tonu ale robił to skutecznie. Po 30 latach wycofał w 2005 r. syryjskie wojska z Libanu, ale przecież nie utracił wpływu na libańską politykę. Akceptując realny układ sił Baszar al-Asad uznał przewodnią rolę Iranu po swojej stronie, czyli bliskowschodniej barykady. Kąsał amerykańskich okupantów w Iraku, ale na tyle skrycie, by nie stać się celem w czasie, gdy hegemonia Waszyngtonu właśnie miała się ku końcowi.

Hafyz al-Asad, ojciec Baszara, którego upadek właśnie obserwowaliśmy, przejął władzę nad tą ostatnią i nad całą Syrią, by realizować już nie ideę panarabską, ale pansyryjską. Był w tym pewien historyczny paradoks, bo wcześniej Baas bezwzględnie zwalczała Syryjską Partią Socjal-Nacjonalistyczną promującą pansyrianizm. Asadowie szermując nadal hasłami panarabskimi, w praktyce realizowali ideologię SPSN – ideologię pansyryjską. Ostrze tego paradoksu tępi fakt, że małżonka al-Asada seniora i matka juniora – ANIsa Mach-luf wywodziła się z rodziny działaczy SPSN. Krewny Baszara od strony jego matki – Rami Machluf próbował podpierać swoje oligarchiczne interesy przewodzeniem jednej z tolerowanych na większym lub mniejszym marginesie frakcji SPSN. Do czasu aż on i jego partia przestali być tolerowani w latach 2019-2020.

Ciężar sankcji

Przez 13 lat al-Asad utrzymywał się u steru kurczącej się a potem poszerzającej domeny mimo, że opierał się ugrupowaniom zbrojnym, które szybko stały się pośrednikami USA, Wielkiej Brytanii, Francji, Arabii Saudyjskiej, Kataru, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Turcji. Przeżył też bezprecedensowy błysk międzynarodówki dżihadystycznej w postaci „Państwa Islamskiego”.

Na początku mógł opierać się tylko na Iranie, Hezbollahu i innych szyickich organizacjach paramilitarnych regionu. Rosja interweniowała na jego rzecz dopiero jesienią 2015 r. Al-Asad zdołał uzyskać względne zamrożenie konfliktu w dość korzystnym dla siebie układzie terytorialnym, utrzymując zdecydowaną większość gęsto zaludnionego, zagospodarowanego niegdyś pasa kraju z dostępem do morza. Złoża naftowe pozostały pod kontrolą Amerykanów w prowincji Daj Raz – Za-ur. Ich posiadanie niewiele jednak zmieniłoby w sytuacji Syrii. Została ona obłożona bardzo ciężkimi sankcjami, które nie tyle uniemożliwiły jej powstanie z gruzów, co wręcz powodowały dalsze zapadanie się gospodarki państwa i sytuacji materialnej jego mieszkańców. Sankcji tych nie odważyli się przekroczyć szejkowie z Zatoki Perskiej, mimo, że tamtejsze państwa znormalizowały relacje polityczne z al-Asadem.

W efekcie państwo przestawało wykonywać swoje podstawowe funkcje, na które po prostu nie było pieniędzy. Ludzie głodowali, także żołnierze. Służba zdrowia na prowincji niemal przestała działać. Hiperinflacja. Brak porządnego dachu nad głową dla znacznej części społeczeństwa. Mimo dyplomatycznych zabiegów prezydenta Syrii i jego sojuszników nie było widoków na odwrócenie tego stanu rzeczy. Największym sektorem realnej gospodarki stała się produkcja narkotyku – fenetyliny, co tylko pogłębiało feudalizację państwa i armii. Zasobów przestało wystarczać już nawet dla elity. Jesienią 2024 także ona zwróciła się więc przeciwko al-Asadowi.

27 listopada było on już sam, tylko z rodziną. Jego brat Mahir, dowódca 4. brygady pancernej Gwardii Republikańskiej był ostatnim, który próbował bronić jego władzy.

Implozja systemu

Armia syryjska nie walczyła, lecz wycofywała się, pozostawiając za sobą uzbrojenie. Jedyne większe starcie tej „kampanii” to jednodniowa bitwa pod Hamą. Wcześniej i potem nie bił się już praktycznie nikt. Na finale pojawiły się informacje o wprost sformułowanych rozkazach do żołnierzy, w tym Gwardii Republikańskiej, która przecież zawsze odgrywała rolę pretorian systemu, by nie podejmować walki.

Nominowany we wrześniu przez al-Asada premier Muhammad Gchazi al-Dżalali w niedzielę rano, gdy bojownicy różnego autoramentu chaotycznie spacerowali już po stolicy, czekał gotowy na rozmowy z nadchodzącymi islamistami.

Upadek al-Asada i całego systemu Syryjskiej Republiki Arabskiej, to nie kwestia sukcesów HTS (czyli “Organizacja Wyzwolenia Lewantu”) i innych ugrupowań antyrządowych. To nawet nie kwestia porzucenia byłego prezydenta przez sojuszników. Pierwsze dni, wypełnione rosyjskimi bombardowaniami zgrupowań i zaplecza HTS, czy koncentracja na granicy oddziałów irackich, szyickich hAszd asz-Szha-bi zdają się sugerować, że to drugie nie było przesądzone. Al-Asad upadł, bo w samej Syrii zabrakło już grup społecznych gotowych do obrony jego władzy. System tej władzy w zasadzie implodował, a nie został rozbity.

Śmiem twierdzić, że syryjskim alawitom, chrześcijanom, druzom taka postawa może się w przyszłości odbić się nieprzyjemną czkawką. Upadek Syryjskiej Republiki Arabskiej, to sukces USA. Upada państwo z genem antyamerykanizmu i antysyjonizmu, choć elastyczne w swojej polityce. Jak stwierdziłem już we wcześniejszych wpisach na swoich platformach społecznościowych, to ustawa Cezara przeforsowana jeszcze w 2020 r. usunęła al-Asadowi dywan spod nóg. To, co nie udało się Barackowi Obamie i Donaldowi Trumpowi stało się zwieńczeniem kadencji lekceważonego Joe Bidena i jest to tylko jedno z jego zwycięstw na Bliskim Wschodzie. Upadek al-Asada to krach irańskiej „Osi Oporu” przeciwko Izraelowi.

Hamas na powrót został sprowadzony do rangi organizacji podziemnej. Hezbollah został zdekapitowany, pozbawiony znacznej części kadry, części siły żywej i zużył niemałą część arsenału. Teraz zapadł się łącznik między nimi a terytorium Iranu.

Nie ma przypadku, że HTS rozpoczął swój marsz wkrótce po ogłoszeniu niezbyt przestrzeganego rozejmu w Libanie, które potwierdziło zużycie sił Hezbollahu. Izrael – drugi zwycięzca w tej sytuacji natychmiast rozpoczął bombardowania celów w Syrii na niespotykanym wcześniej poziomie. Niszczył instalacje wojskowe i uzbrojenie pozostałe po armii rządowej już kalkulując relacje z przyszłymi panami Syrii. Co jeszcze ważniejsze, lądowe oddziały Izraela zajęły kolejne terytorium Syrii – pas strefy zmilitaryzowanej patrolowany dotychczas przez kontyngent sił ONZ – UNDOF. Nie wykluczam, że siły izraelskie obejmą swoją okupacją kolejne fragmenty syryjskiego terytorium. Ostatecznie Wzgórza Golan Izraelczycy okupują już od półwiecza, dokonali ich jednostronnej aneksji i kolonizacji.

Wszystkie te zwycięstwa Izraela nie byłyby jednak możliwe bez bardzo znaczącego materialnego, politycznego, dyplomatycznego wsparcia USA, które całkowicie rozmijało się humanitarystyczną retoryką prezydenta Bidena, oglądającego niewzruszenie działania w Strefie Gazy. Nie tylko Baszar al-Asad ma krew na mankietach.

Przegrani

Rosyjska ambasada w Damaszku, inaczej niż irańska, nie została zaatakowana przez bojówkarzy. Według pierwszych informacji celem ataków nie są też rosyjskie bazy i posterunki w Syrii, co oznacza, że w odpowiednim czasie Moskwa zdołała dołączyć do porozumienia różnych aktorów w sprawie transformacji politycznej Syrii. Jego elementem był pewnie wyjazd obalonego prezydenta z rodziną do Moskwy, gdzie otrzymał oficjalny azyl. Upadek al-Asada to porażka rosyjskiej polityki, jednak nie zasadnicza. Sensowność jej wysuniętej bliskowschodniej forpoczty i bazy morskiej w Tartusie stała się dyskusyjna w sytuacji, gdy w ramach wojny na dużą skalę na Ukrainie, Rosjanie i tak nie potrafili ustanowić swojej pełnej kontroli na Morzu Czarnym.

Upadek Syryjskiej Republiki Arabskiej jest natomiast zasadniczą klęską dla Iranu, który utracił to, co wywalczył wielkim nakładem zasobów materialnych, ale też krwi członków Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej i najbliższych sojuszników przez ostatnie 21 lat. Iran sam staje się obecnie celem dla ostrza amerykańsko-izraelskiej polityki, co rodzi poważne dylematy dla elity Republiki Islamskiej, co jest wątkiem na osobny komentarz.

Jak sądzę nic dobrego nie czeka również Syryjczyków. Al-Asad upadł jeszcze zanim do Damaszku wkroczył HTS i jego wódz Abu Muhammad al-Dżulani, a właściwie Ah-med asz-Sza-raa, bo właśnie zaczął używać swojego prawdziwego imienia i nazwiska. W istocie Damaszek został zajęty przez uśpione bojówki z okolicy, skierowały się do stolicy oddziały rebelianckie z południowej Dary, wyścig podjęły nawet ochraniane przez lata przez Amerykanów oddziały z odległego at-TaNf, położonego przy granicy Jordanii.

Większy postaw sukna w prowincji Aleppo i Daj az-Zaur próbowały uchwycić Syryjskie Siły Demokratyczne (SDF), czyli siła zbrojna kurdyjskiego parapaństwa, które utrwaliło się na północnym-wschodzie kraju. W Aleppo SDF musiały poddać tyły wobec natarcia protegowanej przez Turcję oddziałów islamistycznej Syryjskiej Armii Narodowej (SNA). W niedzielę rozpoczęły się już walki o Manbidż.

Nad północną Syrią majaczy już widmo dużej ofensywy tureckich pośredników, a być może bezpośrednio tureckiej armii, które zroluje władzę struktur kurdyjskich spod granicy tureckiej na kolejnych obszarach pogranicza w okolicach Kobani, może nawet regionie Hasaki. Nieoficjalne informacje mówią, że Amerykanie zadeklarowali swoją protekcję nad kurdyjskim parapaństwem tylko na południu, w regionie Dejr az-Za-ur, południowej części Rakki. Natomiast brak takich stanowczych komunikatów wobec pasa przy granicy Turcji na północy. Tymczasem to właśnie obszary północne są matecznikiem ludności kurdyjskiej, na południu kurdyjskie struktury polityczne utrzymują władzę niepewną nad zawsze skorymi do lawirowania plemionami arabskimi.

Sukces sułtana

Turcja jest trzecim wygranym w obecnej sytuacji. W związku z wycofaniem się Rosji, osłabieniem Iranu oraz brakiem międzynarodowo uznawanej władzy w Damaszku, Turcy otrzymują znacznie szersze pole do działania. Recep Erdogan od początku, od 2011 r. postawił na obalenie al-Asada. Pod koniec ubiegłej dekady stał się zarazem głównym protektorem i sponsorem arabsko-islamistycznych ugrupowań zbrojnych. To on zagwarantował, w układzie z Rosją i Iranem istnienie ich rezerwatu w części prowincji Idlib, z której wyszedł ku də gras. Od 2022 r. Turcy sygnalizowali gotowość do normalizacji relacji z al-Asadem. Nie podejmuję się odpowiedzieć czy były to sygnały szczere, czy od początku była to gra na zmylenie syryjskiego prezydenta.

Spodziewam się, że Turcy podejmą działania na rzecz rozszerzenia swojego protektoratu na północy kraju i przetrzebienia potencjału militarnego SDF. Interesy Turcji będą więc zderzać się z wpływami i interesami Izraela oraz USA, co zresztą tworzy nadzieję dla Moskwy, dla której odciągnięcie Turcji od Zachodu. od lat jest politycznym priorytetem.

Trudno mi wierzyć, że obecna sytuacja doprowadzi do stabilizacji Syrii. Cechą charakterystyczną świata arabskiego jest, że upadek hierarchicznych struktur władzy, zapadnięcie się oficjalnych struktur politycznych, choćby utrzymywanych siłą, wyzwala istną kaskadę partykularyzmów. Bardzo często jedyną ojczyzną okazuje się dla Araba wówczas jego plemię lub klan.

Jak wspomniałem na wstępie upadek Syryjskiej Republiki Arabskiej to upadek samej ideologii arabsko-syryjskiego świeckiego nacjonalizmu będącego ideologiczną nadbudową tego państwa. W zasadzie ostatniego legitymizującego się nią państwa. Ideologia ta erodowała już od dekad. Pod wrażaniem rewolucji islamskiej w Iranie czy kariery Hamasu wśród Palestyńczyków, wielu komentatorów twierdziło niegdyś, że to islamizm może się stać ideologią konsolidującą państwa i świat arabski. Z perspektywy wojny syryjskiej wydaje się jednak, że jest on jedynie ideologią polaryzującą ten świat.

Kto chce niech wierzy w ideową przemianę wodza Tah-reer asz-Szaam. Ja sądzę, że nawet gdyby Ahmed asz-Szaraa przeszedł daleko idącą duchową przemianę, to i tak odśrodkowa siła partykularyzmów uruchomi konflikty, w których radykalny islamizm będzie politycznie poręczny, a presja radykalnie nastrojony grup sunnitów wydatna. Dlatego obawiam się, że w nowej Syrii nadal nie będzie pokoju, nadal lać będzie się krew, a najwięcej krwi wytoczone zostanie z najsłabszych mniejszości etno-konfesyjnych. Obawiam się, że chrześcijan syryjskich czeka to, co spotkało irackich. Za rządów Saddama Husajna w Iraku żył ponad milion chrześcijan. Po dwóch dekadach od jego obalenia zostało lekko ponad 100 tys.

Zwiń wpis

Skomentuj

Koalicja Obywatelska i Lewica w Łodzi to PATODEWELOPERZY?!

Rozwiń wpis...
Klaudia Domagała.

Oto podwórko inwestycji nazwanej SPECJALNYM MIEJSCEM DLA NAJMŁODSZYCH (według Urzędu Miasta Łodzi)!!!

Politykom łatwo przychodzi śmiać się z placów zabaw budowanych na prywatnych inwestycjach, a w tym samym czasie w ramach rewitalizacji na NOWYM podwórku przy wyremontowanej kamienicy w której mieści się m. in. świetlica środowiskowa dla dzieci zbudowano taki “plac zabaw”. Koszt całej inwestycji (wraz z kamienicą) to… ponad 14 milionów złotych.

I teraz HIT!!! Urząd Miasta Łodzi tą inwestycję nazwał “specjalną strefą dla najmłodszych”. Na stronie UMŁ (artykuł z dnia 29.01.2024) czytamy, że na podwórku kamienicy przy ul. Legionów powstał “bezpieczny i nowoczesny plac zabaw dla dzieci z piaskownicą, huśtawką i domkiem ze zjeżdżalnią”.

Halo, Zarząd Inwestycji Miejskich i Hanna Zdanowska, ktoś łodzian oszukał czy o co tu chodzi?! Oby tylko żadnemu dziecku cegła na głowę nie spadła…
Natomiast jeśli to ma tak zostać to już taniej i bardziej użytecznie byłoby po prostu postawić trzepak 😉

Zwiń wpis

Skomentuj

18 tys. osób na bruk. Elektrownia Bełchatów przestanie istnieć do końca 2035 roku!

Rozwiń wpis...
Paweł Usiądek i Marek Tucholski o zamykaniu Elektrowni Bełchatów.

Paweł Usiądek:
18 tys. osób na bruk. Elektrownia Bełchatów przestanie istnieć do końca 2035 roku! Ta elektrownia dostarcza 20% prądu w Polsce, przyszłość rysuje się wręcz tragicznie!

Elektrownia Bełchatów to jedna z największych elektrowni węglowych na świecie. Dostarcza ona prąd co piątemu gospodarstwu w Polsce. Zostanie ona wyłączona pod unijne dyktando. Decyzje o wygaszeniu najważniejszej elektrowni w Polsce podjęła administracja Mateusza Morawieckiego. Nie ma co się spodziewać, że Tusk zmieni tę politykę.

Do 2026 roku Bełchatów ma zmniejszyć produkcję energii o połowę, do 2030 roku emisja CO2 ma zostać zmniejszona o 80%, zaś w 2035 Bełchatów ma zostać całkowicie wyłączony. Decyzja o wygaszeniu elektrowni wiąże się ze zniknięciem 18 tys. miejsc pracy. Rząd nie przedstawił żadnej dobrej strategii w sprawie zagospodarowania tych ludzi. W powiecie Bełchatowskim mieszka 100 tys. mieszkańców. Na likwidacji elektrowni ucierpi więc niemal każda rodzina.

Klimatyści próbują wmówić nam, że Bełchatów nie jest zamykany z powodów ideologicznych tylko ekonomicznych, ze względu na kończące się złoża węgla brunatnego. Nie jest to jednak prawda. Złoże węgla brunatnego w Bełchatowie jest eksploatowane od 50 lat i faktycznie jego rezerwy się wykańczają, jednak 25 km dalej znaleziono kolejne złoże „Złoczew” o wielkości 530 mln ton. To wystarczyłoby na kolejne 15 lat pracy elektrowni.

Marek Tucholski:
Gdybyśmy mieli u władzy gospodarzy, a nie ideologicznych wariatów Bełchatów pracowałby dłużej. Z ciekawostek warto dodać, że za kilka lat elektrownie o takiej mocy (ponad 5 GW) będą stawiane dla zasilania centrów danych Open AI.

W 2030 roku Open AI będzie mieć większą moc zainstalowaną w elektrowniach na swoje potrzeby niż obecnie cała moc elektrowni węglowych w Polsce. Energia będzie walutą przyszłości. Kto dziś odcina nas od jej źródeł wytwarzania, dokonuje sabotażu.

Zwiń wpis

Skomentuj

Rok 2024 kończę w znacznie lepszym nastroju niż poprzedni

Rozwiń wpis...
Sławomir Mentzen.

Rok 2024 kończę w znacznie lepszym nastroju niż poprzedni. Byłem wtedy świeżo po przegranych wyborach, sondaże nam szorowały po dnie, mieliśmy przed sobą bardzo trudne dla Konfederacji wybory samorządowe i wywołujący sporo napięć wewnętrznych proces wyboru kandydata na prezydenta.

Zapowiadał się bardzo trudny rok, a mimo to, udało się w nim tyle rzeczy. W wyborach samorządowych wprowadziliśmy radnych miejskich, radnych sejmików wojewódzki, ale przede wszystkim byliśmy świadkami największego zwycięstwa w historii naszego środowiska, czy wygranych przez Patryka Marjana wyborów na prezydenta Bełchatowa.

Patryk Marjan pokazał wszystkim, że niemożliwe nie istnieje, że lata ciężkiej pracy, wielka determinacja, odrobina talentu i szczęścia potrafią czynić cuda, że nie mamy nad sobą żadnych szklanych sufitów i w przyszłości wszystko jest możliwe.

Od razu weszliśmy w kampanię do europarlamentu. Udało nam się po roku wrócić do dwucyfrowych wyników w sondażach, a następnie dowieźć to do wyborów. Ponad 12% i sześcioro europosłów było naszym kolejnym sukcesem. Ciężka praca i przebojowość Anny Bryłki i Ewy Zajączkowskiej ociepliły nasz wizerunek i pozwoliły stać się trzecią siłą polityczną w Polsce.

W wakacje udało nam się sprawnie zakończyć proces wyboru kandydata na prezydenta, dzięki czemu szybko mogłem rozpocząć prekampanię. Ta, jak na razie, nie idzie najgorzej, więc z optymizmem i podniesionym czołem, mogę wejść w kolejny rok.

W 2025 roku najważniejsze będą oczywiście wybory prezydenckie, w których może zdarzyć się wszystko. Włożę w te wybory tyle pracy i energii ile tylko będę w stanie, a jaki to przyniesie rezultat, nikt nie wie. Niezależnie od wyników wyborów, będę w stanie spojrzeć w lustro i powiedzieć, że zrobiłem wszystko, co tylko mogłem, żeby uzyskać jak najlepszy wynik.

Na koniec życzę wszystkim, aby ten nadchodzący rok był dla Was lepszy niż poprzedni i żebyśmy wszyscy zbliżyli się w nim do życia w silnej, dumnej, bogatej i bezpiecznej Polsce!

Szczęśliwego Nowego Roku!

Zwiń wpis

Skomentuj

Trwa dokręcanie śruby obywatelom Unii Europejskiej

Rozwiń wpis...
Poseł do Parlamentu Europejskiego Ewa Zajączkowska-Hernik.

Trwa dokręcanie śruby obywatelom UE. Zamiast wolności, mamy coraz więcej eurokomuny, przed którą musimy się bronić. Spójrzcie na ostatnie plany i “osiągnięcia” unijnych pseudoelit pod wodzą Ursuli von der Leyen 👇

▶ Za pomocą dyrektywy budynkowej stawiają krzyżyk na kotłach gazowych i węglowych, za to dopuszczają stosowanie pieców na biomasę, czyli m.in. pellet. Kto na tym najbardziej korzysta? Niemcy, które produkują każdego roku ponad 3,6 mln ton tego paliwa, najwięcej w UE. Według danych z 2022 roku Polska co prawda zajmuje wysokie, 7. miejsce, ale rząd Tuska wprowadza właśnie nowe, restrykcyjne normy jakości pelletu, które uderzą w polskich producentów. Jak można tak bezczelnie wspierać niemieckie interesy kosztem polskich?

▶ Od 2027 r. wejść w życie mają nowe przepisy określane jako “podatek od ogrzewania”, czyli ETS2, co obciąży właścicieli domów jednorodzinnych korzystających z paliw stałych oraz kierowców. Zapłacimy dużo więcej za ogrzewanie gazem i węglem, a na stacjach dostaniemy po kieszeni wyższymi cenami benzyny, diesla i LPG, co przełoży się na wzrost kosztów wszystkiego.

▶ Mało tego – Komisja Europejska rozważa też rozszerzenie systemu handlu emisjami i nałożenie podatku ETS3 na rolnictwo! Według medialnych doniesień projekt jest obecnie na etapie analiz i konsultacji. Początkowo system miałby dotyczyć głównie gospodarstw produkujących mięso i mleko, z możliwością rozszerzenia na inne emisje związane z działalnością rolniczą. Totalne, antyrolnicze wariactwo, które doprowadzi do wzrostu cen żywności.

▶ Ale to nie wszystko – jeszcze przed świętami Parlament Europejski przyjął rezolucję o ustanowieniu Europejskiej Tarczy Demokracji, by właściciele mediów społecznościowych usuwali ze swoich serwisów treści uznane przez brukselskich urzędników za “propagandę” i “fałszywe informacje”, kiedy tylko zostaną o nich powiadomione. Stworzona ma zostać specjalna agencja, która będzie zajmowała się “nadzorowaniem demokracji”. Innymi słowy cenzura Internetu wjedzie na pełnej.

Dlatego każde kolejne wybory są tak szalenie ważne – albo będziemy wybierać ludzi, którzy będą bronić naszych interesów i sprzeciwiać się temu szaleństwu, albo eurokomuna pochłonie nas na dobre.

Zwiń wpis

Skomentuj

Wprowadzenie parytetów to antykobiecy przepis

Rozwiń wpis...
Poseł Michał Wawer w TVP Info w programie Woronicza 17.

– Trudno mi sobie wyobrazić bardziej antykobiecy przepis niż wprowadzanie parytetów w jakichkolwiek zarządach. Trudno mi sobie wyobrazić większą zniewagę, którą może usłyszeć kobieta w miejscu pracy, niż informacja, że: tak, pani dostaje miejsce w zarządzie, ale tylko dlatego, że parytet nas do tego zobowiązuje, a nie dlatego, że pani kompetencje panią tutaj zaprowadziły. Naprawdę, w Polsce mamy fantastyczne kobiety w każdym obszarze życia społecznego. Kobiety z ogromnymi kompetencjami, z ogromnym doświadczeniem. W większości obszarów życia społecznego kobiety nie potrzebują parytetów – w żadnym obszarze w ogóle nie potrzebują parytetów, żeby robić tam karierę.

Luka płacowa w Polsce jest najmniejsza w całej Europie, a w województwach wschodnich, tych najbardziej konserwatywnych, jest nawet odwrócona, że to kobiety średnio zarabiają więcej niż mężczyźni. Więc to nie jest argument.

Jeżeli są problemy w związkach sportowych z obsadzaniem kompetentnymi kobietami, sportowcami, najwyższych miejsc w hierarchii, to one nie wynikają z tego, że nie ma parytetów. Wynikają z tego, że jest głęboko wadliwy system i wadliwość tego systemu widać na samym szczycie, tak? W ministerstwie pana Nitrasa, który najwyraźniej sam nie toleruje kobiet w swoim otoczeniu, w swoim kierownictwie, a chce zmuszać związki sportowe taką toporną, po prostu idiotyczną metodą paragrafowego nakazu, żeby tam były “jakieś kobiety” zatrudnione.

Cały program Woronicza 17 z udziałem posła Michała Wawera.

Zwiń wpis

Skomentuj

Orban rozgrywa POPiS

Rozwiń wpis...

Krystian Kamiński.

Piszę zwykle o relacjach międzynarodowych i umiejscowieniu w nich Polski, ale azyl jakiemu Węgry udzieliły byłemu wiceministrowi rządu Prawa i Sprawiedliwości powiedział nam sporo nie tylko o tej płaszczyźnie, ale też o naszych wewnętrznych stosunkach politycznych.

Udzielając azylu byłemu sekretarzowi stanu polskiego Ministra Sprawiedliwości Viktor Orban upiekł kilka pieczeni przy jednym ogniu. Rozstawił po kątach przedstawicieli obu skrzydeł POPiSu. Dla obecnej koalicji rządzącej i Donald Tuska to nie tylko prestiżowy prztyczek w nos, to realne utrudnienie ewentualnych represji wobec pozostałych przedstawicieli wrogiego obozu politycznego.

Piszę o represjach, bo bez względu na mocno śmierdzący przypadek Marcina Romanowskiego, obecne działania prokuratorów, nie zdradzających zbytnich objawów niezależności od politycznych dyspozycji, rodzą tak wiele wątpliwości proceduralnych, że w Budapeszcie nie musieli się zbyt wiele wysilać, by znaleźć pretekst dla uruchomienia procedury azylowej. Z Budapesztu wyszedł już dość niedwuznaczny komunikat, że kolejni politycy, wobec których zastosowana zostanie „sprawiedliwość” po bodnarowsku mogą liczyć na bezpieczny kąt nad Dunajem.

Biorąc pod uwagę jak niski jest w Polsce poziom utrzymania tajemnicy politycznej czy służbowej, jak nieporadnie, a w przypadku niektórych funkcjonariuszy, asekurancko działa wymiar sądowniczy w Polsce, biorąc pod uwagę, iż Polska jest w zasadzie państwem bez granic od strony strefy Schengen, postawa Węgier może spowodować, że jeszcze jakiś rekin, a może i płotka, ujdzie z sieci ministra Bodnara. Ponieważ sprawa dotyczy dekomponującego się już w Polsce wymiaru sprawiedliwości, którego dekompozycja czyni sprawę kompletnie mętną dla zagranicznych obserwatorów, premier Węgier może teraz oddać Tuskowi salwą z tej samej broni, którą polski premier próbował atakować Węgry – kwestionowaniem praworządności, co w Unii Europejskiej ma pewien poręczny potencjał propagandowy. Zwróćmy uwagę, że Tusk nie miał do tej pory okazji do udzielenia azylu któremukolwiek z węgierskich polityków opozycyjnych wraz eurokratami oskarżającymi Fidesz o skonstruowanie na Węgrzech reżimu ponoć jeszcze bardziej autorytarnego i niepraworządnego niż „reżim PiS”. Nawet jeśli ten potencjał propagandowy zagrania Orbana nie oddziałuje na instytucje UE i eurokratów, które już wzięły stronę Tuska, to oddziałuje na rosnący nurt kontestacji eurokracji i eurokratów narastający w Europie, także w Europie Środkowej. Oddziaływać może także na Donalda Trumpa.

Viktor Orban zagrał pokerowo – postawił wszystko na zwycięstwo Trumpa i teraz zgarnia pulę zaufania i dobrych relacji z prezydentem elektem USA, którego druga kadencja zapowiada radykalne ruchy, także w relacjach Stanów Zjednoczonych z UE.

Odwołanie ambasadora to jedyne czym rząd Polski mógł odpowiedzieć Orbanowi i wygląda to raczej jak gest obrażonego frustrata, a nie realny problem dla węgierskiego obozu rządzącego. Relacje polsko-węgierskie jeszcze rządu PiS ulegały ochłodzeniu, praktycznie zamarły po przejęciu władzy w Warszawie przez obóz liberalny. Pogróżki Tuska, iż rozpocznie teraz konsekwentne działania przeciwko Węgrom na arenie unijnej są cokolwiek kapiszonowe. Jego koalicja od lat w zdyscyplinowany sposób bierze udział w nagonce na Węgry organizowanej przez eurokratów i Europejską Partię Ludową. Ani Koalicja Obywatelska, ani rządzone przez nią tak a nie inaczej państwo nie ma w zanadrzu żadnych grubych kijów, których politycy Fideszu jeszcze nie widzieli i których mogliby się obawiać.

Ruch Orbana wyznaczył też jednak bardzo wyraźnie miejsce w szeregu obozowi Prawa i Sprawiedliwości. “Zmiana byłaby bardzo dobrą rzeczą, ale pod warunkiem, że Viktor Orban się zmieni. To jest warunek, który musimy jasno sformułować, bo my nie możemy współpracować tak jak dotąd, jeżeli to będzie w dalszym ciągu tak” – tak na deklarację premiera Węgier o wzmocnieniu współpracy z Polską odpowiadał w 2022 r. Jarosław Kaczyński, który nazwał politykę zagraniczną Węgier „całkowicie ślepą uliczką”. „Jestem zirytowany jego ciągłym miękkim postępowaniem wobec Putina” – mówił z kolei w zeszłym roku ówczesny premier Mateusz Morawiecki. Rok wcześniej próbował wręcz musztrować Węgrów – „Należy potępić wszelkie niewłaściwe słowa, które płyną ze stolicy Węgier. Rząd węgierski musi być jednoznaczny w potępieniu tego, co się dzieje w Ukrainie. Nie ma tutaj wyjątków.”

W bieżącym tygodniu ta pouczająca krytyka całkowicie wyparowała z ust pisowskich polityków i tekstów ich publicystycznych popleczników. Orban znów jest broniącym wolności bohaterem europejskiej prawicy. Pisowski wiceminister siedzi dziś na łasce premiera Węgier, a w pewnym stopniu cała jego partia, o tyle, o ile możemy podejrzewać, że część oskarżeń prokuratorów może mieć pokrycie w faktach.

Partia prowadząca skrajnie proukraińską i antyrosyjską politykę, nie oglądająca się, czy ma do tego poważnych partnerów, że tylko wspomnę, jak zawsze, pomysł Jarosława Kaczyńskiego z marca 2022 r., gdy Rosjanie stali pod Kijowem, by wprowadzać na Ukrainę „misję pokojową ONZ […] osłoniętą przez odpowiednie siły, siły zbrojne”, partia, które przez ostatnie trzy lata dystansowała się od Węgier i krytykowała jej władze, dziś całkowicie zmieniła ton. Przynajmniej na jakiś czas. Pokazuje to, że interes partyjno-plemienny potrafi przesłonić nawet te emocje nieprawidłowo, moim zdaniem, definiowanego patriotyzmu, jakie sterowały pisowską polityką zagraniczną. Smutna rzeczywistość Polski to rzeczywistość rozpadu społeczeństwa stymulowanego przez polaryzacyjne strategie czołowych polityków, w której niknie już pojęcie, zdolność formułowania i uznawania dobra wspólnego. W której interes własnego obozu politycznego zawsze przeważa.

Tyle jeśli chodzi o obraz sytuacji wewnątrzpolitycznej Polski. Na płaszczyźnie międzynarodowej, cała sprawa ukazuje „porządek dziobania” w Europie, w którym Polska, ludniejsza, bogatsza i, na papierze, silniejsza militarnie, jest dziobana przez Budapeszt. Węgry grają powyżej swojej ligi, Polska poniżej. Znakomitym podsumowaniem stanie się prawdopodobnie już wkrótce sytuacja, gdy Orban, wielokrotnie konfrontujący się publicznie z administracją Joe Bidena i prowadzący politykę zagraniczną całkowicie poza agendą prymatu USA, będzie miał lepsze relacje z nowym lokatorem Białego Domu niż Polska, od dekad, pod władzą obu skrzydeł popisowskiego dialektycznego syndykatu znana jako wasal Waszyngtonu. Mimo, że syndykat ten prowadził wobec każdej administracji w USA politykę skrajnie serwilistyczną, regulując ją na telefon, czy wręcz na sms, jak się ostatnio dowiedzieliśmy, już nawet nie sekretarzy stanu, ale ambasadorów USA w Warszawie, nie wytworzyło to, wbrew majaczeniu zwolenników takie polityki, żadnych specjalnych relacji dwustronnych.

Nota bene to właśnie taka gotowość Polaków do „first to fight” za odchodzący nieuchronnie ład amerykańskiej hegemonii, której utrzymywania w przeszłej formie nie ma już najwyraźniej planu sam Trump, jest jeszcze jednym czynnikiem zwiększającym ryzyko w relacjach z Rosją. Jak na tym tle wygląda polityka Węgier, nie trzeba zbyt wiele dodawać. W ich ślady idą kolejni aktorzy w naszym regionie, że wspomnę tylko premiera Słowacji, który zdecydował się nawet na niedzielną wizytę w Moskwie i spotkanie z Władimirem Putinem.

Polskie media głównego nurtu, dziennikarze, publicyści od miesięcy, a może lat karmią nas narracją o rzekomej izolacji Węgier. Tymczasem jest dokładnie odwrotnie. Viktor Orban mimo konfrontowania się z głównym nurtem polityki bloku zachodniego, pozostaje jego aktywnym uczestnikiem o znacznej swobodzie manewru… swobodzie, którą uzyskał właśnie poprzez wielowektorową politykę zagraniczną, poprzez posiadanie niezachodnich punktów jej podparcia. Coraz więcej państw europejskich zbliża się politycznie do orbanowskiego modus operandi i oddala od polityki uznawanej za jedynie możliwą przez POPiS.

W stanie w jakim znajduje się nasze państwo i wobec jakości jego elity trudno obruszać się na Orbana. Na swój sposób można być wręcz mu wdzięcznym, że obnaża ten stan, w sposób jeszcze bez poważnych, bezpośrednich konsekwencji dla społeczeństwa. W obliczu wielkich wstrząsów politycznych i ekonomicznych, bólów porodowych nowego świata, takie konsekwencje niemal na pewno dla Polaków nadejdą, jeśli nie dokonają wymiany tejże elity, politycznej, medialnej, opiniotwórczej. To już kwestia otrzeźwienia społeczeństwa, bo to społeczeństwo jest elektoratem i konsumentem jej przekazów. W tym sensie to społeczeństwo jest jej płatnikiem.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Zużycie węgla na świecie rośnie i będzie… rosło

Rozwiń wpis...
Wicemarszałek Sejmu Krzysztof Bosak i Marek Tucholski na serwisie X.

Krzysztof Bosak:
Międzynarodowa Agencja Energetyczna właśnie skorygowała swoje wieloletnie prognozy: wbrew wcześniejszym przewidywaniom i europejskiej propagandzie zużycie węgla na świecie rośnie i będzie rosło.

Karbonofobiczna polityka UE (ten wąski fioletowy paseczek) wygląda na pozbawioną wpływu na politykę globalną (poza postępującą automarginalizacją gospodarczą UE).
[Odejście od węgla to zaklinanie rzeczywistości. W 2024 roku spalono go najwięcej w historii]

Marek Tucholski:
Garść danych z omawianego raportu;
– wzrost popytu na węgiel o 1% do 8,77 miliarda ton w bieżącym roku,
– Chiny i Indie odpowiadają za ponad 75% globalnego popytu na węgiel,
– handel węglem osiągnie w tym roku rekordowy poziom 1,55 mld ton,
– konsumpcja węgla w Chinach w tym roku osiągnie 4,9 miliarda ton,
– najszybszy wzrost popytu na węgiel, o 6% rocznie, głównie w sektorze energetycznym i przemyśle (cement, stal) notuje się w Indiach,
– ceny węgla są o 50% wyższe niż przed kryzysem (2017-2019),
– spadek popytu na węgiel: 12% w UE i 5% w USA w 2024 roku,
– w Europie węgiel ma stanowić zaledwie 7% miksu energetycznego do 2027 roku.

A teraz zestawienie kosztów generacji prądu z węgla w Europie. Dodam, że potwierdzają się wyliczenia, które często tu zamieszczam uwzględniając droższy prąd z polskich kopalni oraz niższą efektywność elektrowni (koszty bez ETS): Koszty generacji energii z węgla kamiennego wynosi 35-46 EUR/MWh (148-195 zł) przy efektywności netto 35-46%. Koszt generacji z węgla brunatnego wynosi około 45-50 EUR/MWh (191-212 zł) przy efektywności netto 35%.

Średnie ceny uprawnień do emisji CO2 w latach 2024-2027 mają wynosić 90-100 EUR/t CO2 – co oznacza, że koszty produkcji prądu z węgla będą i tak niższe niż cena aukcji dla wiatraków na Bałtyku.

Globalny popyt na węgiel ma wzrosnąć do 8,87 miliarda ton do 2027 roku – tu warto zaznaczyć, że IEA zwykle myliła się w swoich prognozach, zaniżając produkcję i konsumpcję węgla. Według wcześniejszych raportów szczyt zapotrzebowania na węgiel miał być już kilka razy za nami.

Dane dotyczące Polski. W 2023 roku Polska wyprodukowała:
– 37 mln ton węgla energetycznego,
– 12 mln ton węgla koksowego,
– 43 mln ton węgla brunatnego.

Co samo rzuca się w oczy to fakt wzrostu zapotrzebowania na węgiel nie tylko dla energetyki, ale też dla przemysłu w tym produkcji stali i cementu, a więc tych obszarów, gdzie w Unii Europejskiej przewiduje się spadek produkcji przy jednoczesnym wysokim zapotrzebowaniu na te produkty.

👉 Wesprzyj Sławomira Mentzena: wspieram.mentzen2025.pl 👈

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Sanepid powinien zostać zaorany, a szef GIS wysłany w polityczny niebyt

Rozwiń wpis...
Poseł Grzegorz Płaczek.

To jest tak patologiczne, że aż wstyd! Media donoszą, że zamiast pani doktor nauk medycznych, która wygrała konkurs na szefową małopolskiego sanepidu, NOWYM szefem został właśnie… polityk Koalicji Obywatelskiej, który konkursu NIE wygrał! Ostatecznie został On wskazany przez wojewodę małopolskiego – Pana Krzysztofa Kleczara (z PSL).

Szef GIS Pan Paweł Grzesiowski (który przed powołaniem na to stanowisko przez premiera Donalda Tuska przez lata współpracował z firmami farmaceutycznymi i NIGDY nie złożył oświadczenia o braku konfliktu interesów) tłumaczy, że… wszystko odbyło się zgodnie z procedurami.

Niesamowite, że w ogóle ktokolwiek przejmuje się obecną sytuacją w Małopolsce, bowiem tak skompromitowana instytucja, jaką jest sanepid, już dawno powinna został zaorana, a jej szef powinien zostać wysłany w polityczny niebyt.

Pozostający pod wpływem globalnych koncernów i upolityczniony do szpiku kości sanepid, który w czasie pandemii masowo łamał podstawowe prawa obywatelskie, jest wstydem na mapie państwowych instytucji w Polsce! Instytucję tę należy rozwiązać, a nie powoływać kolejnych partyjnych kolesi na kolejne stanowiska!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)