Naprawdę, ile razy można to tłumaczyć PiSowcom? - Konfederacja

Europoseł Anna Bryłka na Kongresie Ruchu Narodowego, 14 czerwca 2025 r.

Naprawdę, ile razy można to tłumaczyć PiSowcom?

Anna Bryłka, poseł do Parlamentu Europejskiego

Naprawdę nie wiem ile razy można to tłumaczyć.

Panie Piotrze Muller, rząd Mateusza Morawieckiego na Radzie UE zagłosował ZA rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia ram na potrzeby osiągnięcia neutralności klimatycznej i zmiany rozporządzeń (WE) nr 401/2009 i (UE) 2018/1999 (Europejskie prawo o klimacie). Tym samym cel osiągnięcia neutralności klimatycznej przez Unię Europejską do 2050 r. oraz pośredni cel ograniczenia emisji netto gazów cieplarnianych w Unii do 2030 r. o co najmniej 55% w porównaniu z poziomami z 1990 r. stały się PRAWNIE WIĄŻĄCE.

I z zatwierdzenia tych celów klimatycznych wynikają kolejne wnioski ustawodawcze Komisji Europejskiej, które mają doprowadzić do zrealizowania agendy klimatycznej. Poparliście najważniejsze rozporządzenie w tej sprawie, z którego wynikają kolejne. Najpierw zgodziliście się na Radzie Europejskiej na Europejski Zielony Ład i pakiet FitFor55, a potem na Radzie UE poparliście w 2021 rozporządzenie w tej sprawie.

Czego Pan nie rozumie? Proszę przestać wypierać rzeczywistość, bo za chwilę zacznę obawiać się, że Pan naprawdę wierzy w to, co Pan mówi.

Treść rozporządzenia: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32021R1119
Głosowanie: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CONSIL:ST_10242_2021_INIT


Marek Tucholski, płocki lider Konfederacji

Skoro zgodzili się na neutralność klimatyczną w 2050 roku i cel pośredni redukcji emisji o 55% do 2030 roku, to jak wyobrażali sobie realizację tych celów bez drastycznych ograniczeń emisji? Przecież WIEDZIELI, że to niemożliwe. Późniejsze głosowania przeciw dyrektywom były tylko teatrem na potrzeby wyborców i polityki krajowej.

Decyzje zapadły, gdy PiS w 2019 i 2020 roku nie skorzystał z prawa weta na Radzie Europejskiej, a w 2021 roku na Radzie UE poparł ramy neutralności klimatycznej. Wtedy właśnie dali eurokratom wolną rękę w niszczeniu naszej energetyki, przemysłu, rolnictwa i domowych budżetów. To oni przy aplauzie Tuska współtworzyli fundamenty dla dyrektywy EPBD, ETS2, zakazu aut spalinowych od 2035 roku, rozporządzenia metanowego itd. itp.

Skomentuj

Szaleństwo! Cel klimatyczny Unii na 2040 rok: 90% redukcji CO2!

Rozwiń wpis...
Ewa Zajączkowska-Hernik, poseł Parlamentu Europejskiego

Unia Europejska zdecydowała o ustanowieniu nowego, odlotowego celu klimatycznego na 2040 rok – 90% redukcji CO2. To jest cel na całkowite zaoranie przemysłu unijnego!

Nie dość, że unijne pseudoelity nie idą po rozum do głowy i nie wyhamowują walca Zielonego Ładu, który rozjeżdża unijne gospodarki, to jeszcze dokręcają śrubę. W 2030 roku emisje mają być obniżone o 55 proc., w 2040 roku o 90 proc., by w 2050 UE osiągnęła wyśnioną przez antygospodarczych wariatów tzw. całkowitą neutralność klimatyczną. Ursula von der Leyen i inni zieloni komuniści są z siebie dumni?

To jest przepis na wyniszczenie unijnego potencjału do rozwoju, a zamiast niego będziemy walczyć o przetrwanie. Ceny energii będą szybować w kosmos dla milionów polskich rodzin i całej gospodarki. Zajadą nas bez litości. A jeszcze dodajmy do tego wyniszczanie rolnictwa przez nową umowę handlową z Ukrainą, czy nadchodzącą umowę z Mercosur. Jak mamy to wszystko wytrzymać jako państwo?

To jest chore. To jest prosta droga do zubożenia społeczeństwa i uzależnienia nas od innych na każdym poziomie. Pod płaszczykiem słodkich hasełek o klimacie zielona komuna wjeżdża na pełnej a wraz z nią bieda. Musimy się obudzić i zatrzymać to szaleństwo, póki nie jest za późno! Pierwszy krok – zmiana władzy w Polsce i odzyskiwanie suwerenności państwa!

Zwiń wpis

Skomentuj

Platforma grzmiała, kiedy wprowadzano opłatę cukrową. A teraz chce ją… podnieść

Rozwiń wpis...
Ryszard Wilk, poseł na Sejm

Komornik w biały kitel się przebrał i mówi, że lodówkę co prawda zabiera, ale robi to w trosce o zdrowie 🙂

Projekt podwyższenia tzw. opłaty cukrowej i podatku od wygranych to klasyczny przykład politycznej hipokryzji. Gdy w 2021 roku PiS wprowadzał tę daninę, Platforma Obywatelska grzmiała, że to nie żadna troska o zdrowie Polaków, tylko „nowy podatek na wszystko, co słodkie”. I dane pokazują, że mieli rację. Problem w tym że dziś ta sama Platforma, już jako rząd, nie tylko utrzymuje tę daninę, ale jeszcze ją podnosi o 40%, tłumacząc to troską o zdrowie publiczne.

Tyle że w rzeczywistości nie chodzi o zdrowie, tylko o budżet. W uzasadnieniu projektu rząd wprost przyznaje, że celem jest „zwiększenie wpływów państwa” i ograniczenie deficytu. A podwyżka uderzy nie w producentów a w konsumentów.

Zwiń wpis

Skomentuj

Agent rosyjskich służb dostawał pieniądze z polskiego MSZ. Za rządów PiS

Rozwiń wpis...
Krzysztof Bosak, wicemarszałek Sejmu

Tendencja części polskiej klasy politycznej do posiadania, finansowania i paternalizowania „swoich” Ukraińców, Białorusinów czy Rosjan była straszna i mam nadzieję że już się skończyła.

Nie mogłem wyjść z podziwu widząc jak uruchamiają kolejne programy i wierzą, że ktoś jest antyputinowski, antyłukaszenkowy czy antyjanukowyczowy czy antyoligarchiczny tylko dlatego, że bierze od nich wizy i kasę.

Warto przypomnieć że Rosjanie jeszcze wiele miesięcy po inwazji mieli uproszczone wejście na polski rynek pracy, a my domagaliśmy się likwidacji tego przywileju. Z kolei białoruski biznes miał zachęty do rejestrowania się w Polsce.

W tym samym czasie trwała bierna pauperyzacja służb i trzymano śmiesznie niskie stany kadrowe odpowiedzialne za pracę na kierunku wschodnim. To wszystko z patriotyczno-państwowymi frazesami na ustach.

Zwiń wpis

Skomentuj

Afera sprzedaży gruntu pod CPK to egzamin oblany przez POPiS!

Rozwiń wpis...
Krzysztof Szymański, poseł na Sejm

Centralny Port Komunikacyjny miał być wielkim projektem cywilizacyjnym Polski, pokoleniowym dziełem, symbolem ambicji i rozmachu.
Dziś zamiast dumy mamy wstyd. Działka potrzebna dla inwestycji zostaje sprzedana w niejasnych okolicznościach. W tle decyzje podejmowane po cichu, wbrew zdrowemu rozsądkowi i logice interesu narodowego. Państwo, które ma ambicję być poważne, nie może pozwalać na takie rzeczy.

Natomiast obecny rząd miał dwa lata, by naprawić procedury, zabezpieczyć teren, zadbać o przejrzystość. Nie zrobił nic.

To nie jest już tylko kwestia błędu, a raczej kwestia odpowiedzialności za los wielkiego projektu, w który Polacy zainwestowali nadzieję i pieniądze. Polska potrzebuje nie tylko wielkich planów i hucznych zapowiedzi, ale przede wszystkim ludzi, którzy potrafią je uczciwie i skutecznie doprowadzić do końca. CPK musi zostać zbudowany.

Cała rozmowa Z posłem Krzysztofem Szymańskim na kanale Rzeczpospolitej
Zwiń wpis

Skomentuj

Rząd Tuska chce blokować treści w Internecie! To nic innego jak ACTA3

Rozwiń wpis...
Ewa Zajączkowska-Hernik, poseł do Parlamentu Europejskiego

Projekt ten jest implementacją unijnego rozporządzenia DSA, a wersja, jaką zaproponował rząd Tuska, to połączenie elementów prawa karnego, cywilnego i administracyjnego, która tworzy jednego wielkiego cenzorskiego potworka.

Największym zagrożeniem są uprawnienia urzędników do blokowania treści w Internecie – decyzje o tym, co jest zabronione i ma zostać ocenzurowane, mają podejmować organy administracji, a nie sądy. Do tego nie będzie można odwołać się przed usunięciem treści – decyzja administracyjna zapadnie od razu, a zażalenie będzie można złożyć dopiero po fakcie. Mało? Projekt daje rządzącym możliwość blokowania całych stron i usług internetowych! Coś niebywałego. Mamy do czynienia z uderzeniem w konstytucyjną wolność słowa i wprowadzeniem cenzury na niespotykaną dotąd skalę.

Rząd tak bardzo chciał ukrywać procedowanie przepisów przed obywatelami, że nawet nie chcieli zgodzić się na wysłuchanie publiczne tego projektu. Na szczęście dzięki posłowi Konfederacji i przewodniczącemu Komisji Cyfryzacji, Bartłomiejowi Pejo, udało się doprowadzić do tego dziś w Sejmie i wiele organizacji, ekspertów i zwykłych obywateli mogło wypowiedzieć się w sprawie tych skandalicznych, antywolnościowych zapisów.

Kochani, jeśli nie chcemy cenzury w Internecie, musimy nagłaśniać tę sprawę. Niech jak najwięcej obywateli się dowie, że ta zakłamana władza dąży do odebrania nam wolności słowa i wspólnymi siłami wywierajmy presję na rządzących, by ten projekt zatrzymać. Nie pozwólmy, by zamknęli nam usta!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Krzysztof Bosak odpowiada Mateuszowi Morawieckiemu

Rozwiń wpis...

Panie Premierze, niepotrzebnie Pan oskarża o kłamstwa i manipuluje, ale niezależnie od tego, jak zawsze i jak Pan wie doskonale, jestem otwarty na dialog oparty tylko i wyłącznie na prawdzie. Chętnie przedstawię odpowiedź pokazującą fakty. Proszę tylko o zamieszczenie tabeli z pana filmu z podaniem źródła, tak bym mógł się do niej odnieść. Nie jest to z pewnością nic z oficjalnych dokumentów Unii Europejskiej, niemniej chętnie się do niej odniosę.

Na marginesie: cieszę się że ma Pan świadomość za co Pan odpowiada (za zgodę na zaostrzenie celów redukcji emisji dla Unii Europejskiej podczas Rady Europejskiej) i dlatego polemizuje Pan z czymś innym wymyślonym na potrzeby nagrania (zgodą na redukcję emisji gazów „dla siebie”, czyli Polski).

Myślę że ma Pan też świadomość że rozmawiamy ze związkowcami, także ze związkowcami z NSZZ Solidarność, i dzięki temu wiemy co oni myślą o Waszych układach i „umowach społecznych”, a przede wszystkim wiemy że Unia Europejska DO DZIŚ NIE ZAAKCEPTOWAŁA Waszego planu zamykania kopalń, co nie przeszkadzało Wam zacząć go wdrażać w życie i wydać na to miliardów. Chyba zapomnieliście o tym powiedzieć społeczeństwu, że zmusiliście do tego układu spółki i związki zawodowe, ale już nie Komisję Europejską, prawda?

Co do detali ekonomicznych także chętnie się odniosę, tylko proszę o tę tabelkę z głosowaniami w (jak rozumiem) Radzie Unii Europejskiej w pełnym rozmiarze.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (3)

Bronimy konstytucyjnej wolności słowa!

Rozwiń wpis...
Bartłomiej Pejo, poseł na Sejm

Na mój wniosek w Sejmie RP odbyło się wysłuchanie publiczne dotyczące wdrożenia unijnego rozporządzenia, które ma wprowadzić urzędowe blokowanie treści w internecie.

To w praktyce kolejna próba kontroli tego, co możecie publikować i czytać w sieci, prawdziwe ACTA 3. Politycy będą dziś przekonywać, że chodzi o walkę z przestępczością, ale nie dajmy się zwieść. Te przepisy mogą posłużyć do blokowania poglądów uznanych za „niewygodne” przez rząd.

Wolność słowa to fundament demokracji. Nie pozwólmy, by została ograniczona pod pretekstem „bezpieczeństwa”!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Na co idą Twoje podatki? Nie dowiesz się tego ze stron ministerstw

Rozwiń wpis...
Przemysław Wipler, poseł na Sejm, prezes fundacji Dobry Rząd

Na stronach poszczególnych ministerstw brakuje aktualnych danych dotyczących budżetów zadaniowych. W wielu przypadkach ostatnie dostępne dokumenty pochodzą sprzed kilku lat — na przykład na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości najnowszy opublikowany budżet zadaniowy dotyczy roku 2021.

Taki brak aktualnych informacji budzi poważne wątpliwości co do transparentności finansów publicznych i uniemożliwia obywatelom bieżącą ocenę sposobu wydatkowania środków z budżetu państwa.

Tymczasem to właśnie do obowiązków Ministra Finansów należy sprawowanie nadzoru nad realizacją budżetu oraz kontrola nad finansami publicznymi, co wymaga zapewnienia pełnej jawności i publicznego dostępu do danych budżetowych. Niepublikowanie tych informacji podważa zasadę przejrzystości wydatkowania środków publicznych i ogranicza społeczną kontrolę nad działaniami państwa.

Składam interpelację do Ministra Finansów i Gospodarki Andrzej Domańskiego w tej sprawie.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Szef KOWR do dymisji!

Rozwiń wpis...

Konfederacja zorganizowała konferencję prasową, podczas której zażądała natychmiastowej dymisji Henryka Smolarza, dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa. Żądanie to jest związane z obstrukcją administracyjną dotyczącą działki przeznaczonej pod strategiczną infrastrukturę CPK, która, mimo że trafiła w prywatne ręce za rządów PiS, nie wraca do zasobów państwa z powodu działań obecnej administracji KOWR. Głos na konferencji zabrali wicemarszałek Sejmu RP Krzysztof Bosak, poseł Konfederacji IX kadencji Michał Urbaniak oraz Wojciech Machulski.

Krzysztof Bosak zażądał natychmiastowej dymisji Henryka Smolarza, zarzucając mu konsekwentne ignorowanie pism od spółki CPK wzywającej do zajęcia się sprawą działki, co przeciągnęło całą procedurę niemal o rok. Lider Konfederacji wskazał, że KOWR podległy Smolarzowi wprowadzał spółkę CPK w błąd, a choć potrafił odpowiedzieć prasie w 6 dni, to komunikację z CPK celowo przeciągał przez trzy kwartały. Bosak ocenił, że oficjalne tłumaczenia się szefa KOWR w sprawie spotkań z nabywcą działek są standardem „państwa z dykty”.

Wojciech Machulski określił sytuacją z KOWR jako wspólną aferę, za którą odpowiadają zarówno poprzedni rząd PiS, jak i obecny rząd Donalda Tuska. Machulski zwrócił uwagę, że oba ugrupowania mają coś na sumieniu w tym temacie. Zaznaczył też, że paraliż w wyjaśnieniu tej sprawy dotyczył także prokuratury, gdzie przeciągano postępowanie i utracono kluczowe bilingi, oraz podkreślił, że poprzednia ekipa zarządzała KOWR absolutnie nieudolnie, o czym świadczyły nieprawidłowości NIK znalezione w co czwartej umowie. Wezwał do powołania komisji śledczej w tej sprawie, ponieważ premier Tusk unika wyjaśnienia afery, zasypując opinię publiczną „tematami zastępczymi”

Michał Urbaniak skrytykował historyczne i obecne traktowanie KOWR jako instytucji, która służyła do obsadzania stanowisk przez partyjne kadry PiS, a obecnie jest przejmowana przez działaczy PSL, traktujących ją jak „paśnik” albo „dojną krowę”. Urbaniak stwierdził również, że obecny rząd Donalda Tuska powiela patologie swoich poprzedników, zamiast rozliczać złodziejstwo, a niekończące się audyty służą tylko jako zasłona dymna do tego, by „swoi mogli zarabiać”. Zwrócił się do Donalda Tuska z apelem, by odwołał dyrektora Smolarza z KOWR, ponieważ jeśli tego nie zrobi, udowodni, że „sam także nadaje się do dymisji”.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Ukrainka w Polsce nadała paczkę z bombą. Ukarano ją za to… grzywną!

Rozwiń wpis...
Ewa Zajączkowska-Hernik, poseł Parlamentu Europejskiego

Polski wymiar sprawiedliwości całkowicie stanął na głowie! Ukrainka w Polsce nadała paczkę z bombą i ukarano ją za to… grzywną! Po odliczeniu okresu tymczasowego aresztowania skazana za swój czyn ma do zapłacenia 6 tysięcy złotych 🤡

Jak opisuje Wirtualna Polska w lipcu 2024 roku w magazynie w okolicach Piotrkowa Trybunalskiego znaleziono paczkę z bombą, która miała zniszczyć elementy infrastruktury. Bombę wysłała paczkomatem ukraińska modelka Kristina S., którą namierzyła ABW. Kobieta przekonywała, że była tylko nieświadomym wszystkiego pionkiem jakiejś tajnej operacji, a jej organizatorem był Yurij Kowalenko, który miał przekazać jej materiały znajdujące się w przesyłce i którego – jak przyznała – podejrzewała o bycie agentem SBU. Z kolei polscy śledczy podejrzewają go o działanie na rzecz służb rosyjskich.

Mimo iż materiały niezbędne do skonstruowania bomby sama przewiozła przez granicę polsko-ukraińską, to sąd uznał, że za samo wskazanie mózgu operacji zasługuje ona na… złagodzenie kary. Skończyło się na karze grzywny 18 tys. zł, zaś po odliczeniu okresu tymczasowego aresztowania, który odpowiadał 404 stawkom, skazana musi zapłacić nieco ponad 6 tys. zł

Oto “potężna” kara grzywny za przewiezienie i przesłanie ładunku wybuchowego. To jest jakiś absurd i urządzanie sobie kpin z własnego państwa. Przecież takimi decyzjami sądy tylko zachęcają do podobnych działań!

Ale to nie wszystko. Jurji Kowalenko, wskazany jako organizator akcji, jest poszukiwany przez Komendę Główną Policji oraz ścigany czerwoną notą Interpolu, ale Ukraina… nie chce przekazać go Polsce, by wyjaśnić sprawę. Krótko mówiąc ewentualne zatrzymanie podejrzanego o operację bombową będzie możliwe, dopiero gdy opuści on Ukrainę.

Podsumujmy: polski wymiar sprawiedliwości robi sobie żarty ze sprawiedliwości, a strona ukraińska nie chce wydać podejrzanego o organizowanie zamachu bombowego w Polsce. Wszystko jest w porządku, można się rozejść.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (5)

Sprawa działki CPK wygląda bardzo kiepsko. I dla PiS-u, i dla Platformy

Rozwiń wpis...
Michał Wawer, wiceprzewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji, w programie Kawa na ławę

– Nie wiem, czy w sprawie działki CPK tę bierność rządu przez dwa lata lepiej wytłumaczyła pani poseł Łoboda, tłumacząc, że prokuratura jest bardzo zarobiona i najwyraźniej mamy w Polsce chyba tylko dwóch prokuratorów i nie są w stanie się zajmować więcej niż jedną aferą naraz. – tutaj, jak widać, mamy kolejkę, która czeka i czeka już bardzo długo – czy tłumaczenia pani poseł Żukowskiej, która wytłumaczyła tę bierność tym, że są głęboko zakonspirowani PiSowscy agenci, których minister Lasek, który od dwóch lat nie buduje CPK, tylko robi audyty, w czasie tych audytów nie znalazł, tych głęboko zakonspirowanych PiSowskich agentów.
Oba te tłumaczenia są jednak głęboko niesatysfakcjonujące.

Prawda jest taka, że ta sprawa działki CPK wygląda bardzo kiepsko i dla PiS-u, i dla Platformy, bo PiS, tutaj mamy wykrytą ekipę ministra Telusa, która działkę sprzedawała w ostatniej chwili za jedną dwudziestą wartości; i mamy ekipę platformerską, która przez dwa lata na tej sprawie siedziała, nic nie mówiła, milczała.

Przecież nie mogło być tak, że pan Lasek, chociażby po tych wszystkich swoich audytach, nie wiedział, co się wydarzyło z działką CPK. Siedział, milczał, więc mamy tutaj jakąś taką zmowę milczenia na styku PiSu, Platformy, dużego biznesu. I mimo, że jest po prostu gotowa afera do tego, żeby ją ograć medialnie, to dwa lata to czeka, żeby jakiś dziennikarz się tym zajął, a nikt z Platformy nie ruszył.

Ta wojenka medialna pomiędzy PiS-em a Platformą, jak zejdziemy niżej, jak wejdą konkretne pieniądze, konkretne interesy, to nagle zbieżność pomiędzy interesami niektórych polityków Platformy i PiS-u staje się uderzająca.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (3)

Samorządowe spółki coraz chętniej zastępują Polaków imigrantami

Rozwiń wpis...
Paweł Usiądek, członek Rady Liderów Konfederacji

Świnoujście zamiast dać podwyżki woli sprowadzać kierowców z Indii!

Świnoujska Komunikacja Autobusowa chwali się zatrudnieniem trzech kierowców z Indii, przedstawiając to jako sukces i „rozwiązanie problemu kadrowego”. Tymczasem fakty są proste – zamiast podnieść wynagrodzenia Polakom i przywrócić atrakcyjność zawodu, samorządowe spółki coraz chętniej zastępują naszych pracowników imigrantami. To nie żaden sukces, lecz porażka.

Praca w komunikacji miejskiej jest jedną z mniej atrakcyjnych finansowo. Z brakiem kierowców autobusowych boryka się bardzo dużo miast. Dlaczego? Z powodu niskich pensji, nadgodzin i fatalnych warunków pracy. Zamiast ten zawód i podnieść pensje, samorządowe spółki wolą sprowadzać pracowników z Azji, których łatwiej zatrudnić za niższe stawki. Władze Świnoujścia przyznają otwarcie, że nie chcą konkurować płacami z Niemcami, gdzie polscy kierowcy są po prostu lepiej traktowani. Zamiast więc podnieść standardy pracy, sięgają po najprostsze rozwiązanie – import taniej siły roboczej.

W całej Polsce trwa proces wypierania polskich pracowników z zawodów publicznych przez imigrantów spoza Europy. Zaczęło się od budów, magazynów i produkcji, a teraz dociera do usług komunalnych. Rozmontowuje się lokalny rynek pracy i osłabia pozycję zawodową Polaków, i to już nie rękami przedsiębiorców, a samorządowców.

Taka polityka to nie rozwój, lecz świadome zaniżanie wartości pracy własnych obywateli.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Obrzydliwy atak na redaktora Rymanoskiego, a tymczasem…

Rozwiń wpis...
Grzegorz Płaczek, przewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji

W ostatnich dniach Newsweek zaatakował publicznie redaktora Bogdana Rymanowskiego. Atak jest obrzydliwy.

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce Newsweek’a kiedykolwiek pojawił się Pan prof. Horban, który w czasie pandemii twierdził, że osoby zaszczepione nie transmitują wirusa, a ludzie zaszczepieni nie umierają. Do dziś cisza.

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce pojawił się szef GiS-u Pan dr Paweł Grzesiowski, który całkiem niedawno publicznie twierdził, że jest w posiadaniu badań wskazujących, że koronawirus powoduje nowotwory, chociaż GIS w odpowiedzi na moją interwencję poselską, przeczy tym słowom. Przecież to jest naganne.

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce pojawił się Pan dr Grzegorz Cessak, który informował opinię publiczną, że zdarzenia zatorowo-zakrzepowe łączone ze szczepionką nie są w pełni udowodnione i są „kwestią domniemania”. Szkoda, że nie jest to prawda.

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce pojawił się Pan prof. Konrad Rejdak, który namawiając do szczepień, informował opinię publiczną, że „szczepionki chronią przed ciężkim przebiegiem COVID-19”. Pan profesor nie nadaje się na okładkę?

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce pojawiła się Pani Maria Libura – ekspert ds. służby zdrowia, która informowała opinię publiczną, że „szczepienia chronią przed ciężkim zachorowaniem, ryzykiem hospitalizacji i długoterminowymi konsekwencjami Covid-19”. Proszę powiedzieć to tym, którzy umarli.

➡️ Jakoś nie pamiętam, żeby na okładce pojawił się wizerunek Ministra Zdrowia po opublikowaniu na oficjalnej stronie rządowej informacji, że szczepionka w 100% chroni osoby „przed ciężkim przebiegiem choroby, powikłaniami i hospitalizacją z powodu Covid-19.” Te słowa nie przeszkadzają nikomu?

Mógłbym tak jeszcze długo…

Dobrze, że w Polsce wciąż są dziennikarze, którzy nie boją się brutalnej furii ze strony sprzedajnego mainstreamu.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (5)

Trump, Chiny i ASEAN: Azja bez złudzeń wobec USA

Rozwiń wpis...
Krystian Kamiński, b. poseł na Sejm

Świat się zmienia – widać to nawet po tym, że polskie środki masowego przekazu, zwykle tak prowincjonalne w sprawach dalekowschodnich, musiały poświęcić nieco uwagi szczytowi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN). Do niedawna organizacja ta była w Polsce praktycznie nieobecna w przestrzeni informacyjnej. Stało się tak za sprawą siły przyciągania aktorskiej z ducha osobowości Donalda Trumpa – a więc wtórnie, niejako przy okazji. Ale i to już coś. Szczyt odbył się w dniach 26–28 października w stolicy Malezji, Kuala Lumpur.

ASEAN powstał pierwotnie jako zrzeszenie prozachodnich państw regionu, mające stanowić kordon przeciw rozprzestrzenianiu się komunizmu. W przeciwieństwie do struktur europejskich – gdzie EWG, później UE, oraz NATO zachowały charakter bloku atlantyckiego z wykluczeniem Rosji – ASEAN całkowicie zmienił swój charakter. Z czasem dołączyły do niego państwa formalnie komunistyczne, zdystansowane wobec USA, jak Wietnam i Kambodża, a także – w przypadku Laosu czy Mjanmy – wręcz niechętne Waszyngtonowi. Na ostatnim szczycie do organizacji dołączył Timor Wschodni.

Regionalna uniwersalność ASEAN ogranicza zakres spraw, jakie mogą znaleźć się w jego agendzie. Do takich należą przede wszystkim kwestie gospodarcze. Państwa członkowskie dostrzegły korzyści w pogłębianiu współpracy ekonomicznej. Natomiast najpewniej nigdy nie stanie się przedmiotem realnych działań organizacji konflikt terytorialny o Morze Południowochińskie – szczególnie widoczny od około dwóch lat na linii ChRL–Filipiny. ASEAN nie zdoła również uśmierzyć wojny domowej w Mjanmie-Birmie. Co prawda uchwalenie Karty ASEAN w 2007 roku – również w Kuala Lumpur – sygnalizowało dążenie do instytucjonalizacji współpracy politycznej, lecz od tego czasu nie osiągnięto nic znaczącego. Elity azjatyckie wciąż myślą w ramach tradycyjnego paradygmatu; nie są gotowe do cedowania kompetencji czy suwerenności na rzecz organizacji międzynarodowych ani tym bardziej zewnętrznych mocarstw. Wyjątkiem są w pewnym stopniu relacje Japonii z USA, a w przeszłości także Korei Południowej.

ASEAN sprzyja natomiast pogłębianiu współpracy gospodarczej – zarówno w ramach organizacji, jak i poza nią. Pod tym względem szczyt w Kuala Lumpur przyniósł konkretne rezultaty. Państwa członkowskie podpisały nowy traktat z Chińską Republiką Ludową, poszerzający zakres wolnego handlu i usług. Umowa ma rozszerzyć swobodną wymianę towarów i usług w obszarze infrastruktury, transformacji cyfrowej i „zielonej gospodarki” oraz zwiększyć tzw. „wymianę międzyludzką”.

Chiny i ASEAN już dziś są dla siebie głównymi partnerami handlowymi, a ten proces będzie się tylko pogłębiał, tworząc przestrzeń wyraźnej synergii, z której Stany Zjednoczone w istocie same się wypisują – w ramach strategii Donalda Trumpa. Pekin doskonale to wykorzystuje. Obecny w Kuala Lumpur premier Chin Li Qiang nie przepuścił okazji, by skrytykować politykę handlową USA, mówiąc, że „siły zewnętrzne coraz częściej ingerują w nasz region, a wiele krajów zostało niesprawiedliwie obciążonych wysokimi cłami”.

ASEAN ma jeszcze jedną funkcję: gromadząc tak wielu znaczących przywódców kluczowego regionu świata, staje się dogodną sceną dyplomatyczną dla aktorów spoza niego – w tym najważniejszych globalnych graczy.

Trump zdołał przy tej okazji dopisać do swojego konta kilka medialnych punktów. W obecności amerykańskiego prezydenta premier Kambodży Hun Manet i premier Tajlandii Anutin Charnwirakul podpisali umowę mającą zakończyć starcia zbrojne, które rozgorzały między tymi państwami w lipcu i doprowadziły do śmierci kilkudziesięciu osób oraz ucieczki z domów 270 tysięcy mieszkańców terenów przygranicznych. Były to najpoważniejsze walki między sąsiednimi państwami azjatyckimi od 13 lat. Trump szeroko reklamował dokument jako „umowę pokojową”, choć sam Charnwirakul unikał tego określenia. Amerykański prezydent podkreślał swoją mediację, a jego presja rzeczywiście miała znaczenie – choć inicjatywa należała do gospodarza szczytu, premiera Malezji Anwara Ibrahima. Umowa zakładała przerwanie działań zbrojnych i wycofanie ciężkiego sprzętu znad granicy, a także uwolnienie przez Tajlandię 18 kambodżańskich jeńców. W zamian Trump zaoferował Kambodży „dużą umowę handlową”, a Tajlandii „ważne porozumienie surowcowe”. Jak to zwykle bywa z jego ogłoszeniami, mieliśmy raczej do czynienia z rozejmem niż z traktatem pokojowym, bo dokument nie rozwiązywał głównego źródła napięć – braku delimitacji granicy w trudnym terenie.

Najważniejszą sprawą, jaką Trump chciał rozegrać w Azji, były jednak relacje z Chinami. Kolejny etap napięć wywołała decyzja władz w Pekinie o reglamentacji eksportu metali ziem rzadkich – kluczowych dla nowoczesnego przemysłu, zwłaszcza elektronicznego. Pekin zastrzegł, że materiały te, których rafinacja w Chinach odpowiada za 92 procent globalnej produkcji, nie mogą trafiać do przemysłu zbrojeniowego państw importujących. Jak to często bywa z chińskim prawem, w regulacjach pozostawiono pole do interpretacji, ale trudno przypuszczać, by była ona korzystna dla odbiorców z USA i ich sojuszników.

Trump zareagował w typowy dla siebie sposób – emocjonalnym atakiem i groźbą nałożenia na cały chiński import 100-procentowych ceł. Początkowo sugerował nawet, że „nie ma o czym rozmawiać” z Xi Jinpingiem, więc się z nim nie spotka. Ostatecznie jednak stało się odwrotnie.

W Kuala Lumpur sekretarz skarbu USA Scott Bessent osiągnął „ramowe porozumienie” w sprawie metali ziem rzadkich i ceł z chińskim ministrem He Lifengiem, lecz decyzja musiała zapaść na najwyższym szczeblu. Zapadła więc na szczycie innej, jeszcze luźniejszej organizacji – Wspólnoty Gospodarczej Azji i Pacyfiku (APEC), do której należą zarówno USA, jak i Chiny. Trump wracał z Korei Południowej, manifestując zadowolenie i chwaląc Xi Jinpinga jako „wielkiego przywódcę wielkiego państwa”. Według Trumpa udało się uzyskać roczne uchylenie chińskich restrykcji eksportowych w zamian za obniżenie ceł o 10 punktów procentowych (do 47%) oraz roczne zawieszenie części restrykcji na eksport amerykańskich technologii do Chin. Pekin zobowiązał się również do zwiększenia kontroli nad substancjami wykorzystywanymi do produkcji fentanylu oraz do zakupu 12 milionów ton amerykańskiej soi. Strony zniosły też opłaty portowe, które zaczęły na siebie nakładać.

Porozumienie przyniosło więc odprężenie – ale wyraźnie tymczasowe. Nie dotknęło bowiem kluczowych kwestii politycznych: statusu Tajwanu, chińskiego handlu z Rosją czy amerykańskich sankcji na rosyjski sektor naftowy.

Szczyt APEC dał Trumpowi okazję do spotkania z Xi Jinpingiem bez dyplomatycznego blamażu, jakim byłaby konieczność wizyty w Chinach. Spotkanie sprawiało jednak wrażenie, że to amerykańskiemu przywódcy bardziej zależało na rozmowach. Zapowiedziana wizyta Trumpa w Chinach to w języku dyplomacji sygnał przewagi Pekinu. Chiny przetestowały – z powodzeniem – lewar, jakim dysponują. A metale ziem rzadkich nie są jedynym. Do tej listy należą też związki chemiczne o znaczeniu dla przemysłu farmaceutycznego czy koordynowane wsparcie dla rosyjskiego wysiłku zbrojnego.

Trump po raz kolejny wykonał charakterystyczny dla siebie taniec polityczny – najpierw hałaśliwie naprzód, potem po cichu wstecz. Jego polityka nie jest w stanie niwelować przewagi przemysłowej Chin ani hamować ich innowacji technologicznych. W wielu przypadkach protekcjonizm tylko te innowacje przyspieszał. W Polsce mało kto mówi o tym głośno – a jeszcze mniej osób wyciąga z tego polityczne wnioski.

Zwiń wpis

Skomentuj

Właściciele paneli słonecznych zapłacą za zwrot energii!

Rozwiń wpis...
Paweł Usiądek, członek Rady Liderów Konfederacji

Właściciele paneli słonecznych zapłacą za zwrot energii! 100 euro straty zamiast dotychczasowego zysku.

W Holandii właściciele paneli słonecznych zostali brutalnie zderzeni z rzeczywistością „zielonej transformacji”. Dwie duże firmy energetyczne – Innova Energie i jej spółka zależna Gewoon Energie – ogłosiły, że od 2027 roku prosumenci będą musieli dopłacać za energię, którą oddają do sieci. To efekt likwidacji systemu saldowania, czyli możliwości rozliczania wyprodukowanej energii z tą pobieraną. Zamiast tego wprowadzono tzw. „opłatę za zwrot energii”, która w praktyce oznacza, że właściciel paneli zapłaci 5,6 centa za każdą kilowatogodzinę oddaną do sieci.

Holenderskie Stowarzyszenie Właścicieli Domów alarmuje, że to pierwszy przypadek, w którym ekologia stała się finansową karą. Jak wskazuje jego dyrektor Cindy Kremer, konsumenci są wprost karani za inwestowanie w odnawialne źródła energii. Po likwidacji systemu saldowania rynek paneli praktycznie zamarł, a teraz właściciele zaczynają rozważać ich demontaż. Sytuacja jest absurdalna: ci, którzy mieli wspierać „zieloną transformację”, ponoszą największe straty.

Co gorsza, właściciele paneli nie mogą uniknąć oddawania energii do sieci. System wymaga, by nadwyżka była przekazywana, niezależnie od zużycia w gospodarstwie. Odejście od tych zasad wymagałoby kosztownych inwestycji w magazyny energii, które są poza zasięgiem większości rodzin.

Czy podobne zmiany czekają nas w Polsce? Bardzo możliwe, w końcu pozycja prosumentów już kilkukrotnie była osłabiana. Fotowoltaika na nowych zasadach coraz mniej się opłaca. Zielona polityka Unii Europejskiej prowadzi do paradoksów, w których zwykły obywatel płaci podwójnie – raz za instalację paneli, drugi raz za to, że z nich korzysta. Jeśli podobny model zostanie narzucony w całej UE, miliony Europejczyków przekonają się, że „zielona energia” wcale nie oznacza tańszej energii.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Słuchajcie pisowcy. Mam dla was propozycję…

Rozwiń wpis...
Sławomir Mentzen

Codziennie to samo. Rano pisowcy idą do mediów (dzisiaj Fogiel i Błaszczak), żeby kłamać, manipulować, obrażać mnie i Konfederację, zgodnie ze swoim zakłamanym przekazem dnia. Potem im muszę odpowiedzieć, bo by mi za bardzo weszli na głowę i zrobili ludziom w głowach sieczkę.

I wtedy czytam: olaboga, zły Mentzen znowu atakuje biedny PiS.

Słuchajcie pisowcy. Mam dla was propozycję. Przestańcie kłamać na mój temat, to będę rzadziej miał okazję mówić o was prawdę.

W innym przypadku będziemy dalej odpowiadali na wasze ataki. Nie pozwolimy wam zakłamać prawdy o waszych rządach.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (39)

Ursula von der Leyen jest jednak z innej planety,albo… żyje w świecie równoległym

Rozwiń wpis...
Grzegorz Płaczek, przewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji

Muszę przyznać, że Pani Ursula von der Leyen jest jednak z innej planety, albo… żyje w swoim równoległym świecie. Kika dni temu, podczas dni Światowego Dialogu w Berlinie, stwierdziła, iż:

➡️ „Potrzebujemy mniej skomplikowanych przepisów, mniej dublujących się elementów, mniej formularzy do wypełnienia. I musimy przyspieszyć wszystkie działania.”
Pani Ursula von der Leyen zupełnie nie zauważyła, że to właśnie Unia Europejska produkuje tony dokumentów, a w samym tylko 2023 roku UE przyjęła lub znowelizowała w sumie 2228 aktów prawnych (rozporządzeń, dyrektyw i decyzji) i opublikowała około 400 tysięcy (!) stron dokumentów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

➡️ „Sprawiamy, że Europa staje się bardziej niezależna.”
Chyba staje się niezależna od… logicznego myślenia! Czas się obudzić, bo dziś ponad 98% zużycia pierwiastków ziem rzadkich w Unii Europejskiej pochodzi z importu z Chin i to Chiny kontrolują obecnie niemal cały łańcuch dostaw. Niezależna Unia? Dobre sobie – czas zejść na ziemię.

➡️ „Europa ma jednak plan – i jest on postrzegany jako niezawodna i atrakcyjna szansa gospodarcza dla partnerów na całym świecie. W erze niestabilności geoekonomicznej oferta UE dla świata wyróżnia się. W zeszłym roku zawarliśmy nowe umowy handlowe z Mercosurem”
I tu się zgodzę – umowa Mercosur jest wyróżniającą się ofertą dla świata, a precyzyjniej, dla… Niemiec i Ameryki Południowej. Bo na pewno nie dla Polski.

➡️ „Europa stoi przed poważnymi wyzwaniami: spowolnieniem gospodarczym, strategicznymi słabościami, zagrożeniami dla swojej niepodległości i modelu społecznego”
Pani Ursula von der Leyen zupełnie nie zauważyła, że kierując pracami Komisji Europejskiej, osobiście odpowiada za grożące Europie spowolnienie gospodarcze, a zagrożeniem dla niepodległości stała się sama Bruksela, która od lat, krok po kroku, zabiera Polakom kolejne narodowe kompetencje.

Nie wiem, jak długo jeszcze pozwolimy na taką aberrację polityczną w wykonaniu szefowej Komisji Europejskiej, Politycznym tchórzom, którzy przyklejeni do swoich stołków, udają, że nie widzą powstającego eurokołchozu, podziękuję.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (5)

Mainstreamowe media atakują redaktora Rymanowskiego. Te media w których…

Rozwiń wpis...
Sławomir Mentzen

To bardzo zabawne, że red. Rymanowskiego za rzekome brednie atakują mainstreamowe media, w których można przeczytać horoskopy, prognozy wróżbitów, wątpliwe porady dietetyczne i psychologiczne.

A najlepsze jest to, że ci domagający się rzetelności mediaworkerzy przez dwa lata, również za pieniądze rządu, masowo dezinformowali społeczeństwo w sprawie COVID-a i szczepionek.

To są wasze ostatnie podrygi. Obecne media za jakiś czas znikną, tak jak zniknęli kataryniarze i dorożkarze. Świat się zmienia, a wy dalej żyjecie w przeszłości, gdzie można komukolwiek zabronić się wypowiadać publicznie. To już się skończyło i mam nadzieję, że nigdy nie wróci.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (7)

Będziemy cały czas spłacać… ukraińską pożyczkę! 100 mln zł rocznie!

Rozwiń wpis...
Grzegorz Płaczek, przewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji

Jak wiadomo, Polska zapłaciła w 2024 roku ponad 102 mln zł odsetek od pożyczki udzielonej Ukrainie przez Komisję Europejską. Ukrainie – nie Polsce.
Chodzi o odsetki wynikające z pożyczki zawartej pomiędzy Komisją Europejską a Ukrainą – nie Polską. Ten kuriozalny fakt został potwierdzony w odpowiedzi, którą otrzymałem z Ministerstwa Finansów na moją interwencję poselską kilka miesięcy temu. Do dobrowolnej spłaty tych odsetek zobowiązał się poprzedni rząd.

Temat jednak nie dawał mi spokoju, ponieważ ukraińska pożyczka została zaciągnięta przez Kijów na długie lata – jej spłata może potrwać nawet do 2068 roku! Zacząłem się więc zastanawiać, czy istnieje ryzyko, że Polska będzie spłacać ukraińskie odsetki również w kolejnych latach, np. w 2025, 2026 lub 2027 roku. Kierowany instynktem, 15 października 2025 r. skierowałem do Ministerstwa Finansów kolejne pismo (w trybie interwencji poselskiej – sygn. 2025/IW582), aby ustalić:

➡️ Czy Rzeczpospolita Polska dokonała (lub planuje dokonać) w 2025 roku spłaty kolejnej części zobowiązań Ukrainy, tj. odsetek za pożyczkę pomiędzy Kijowem i Brukselą? A jeśli tak – w jakiej wysokości?

➡️ Czy znana jest już prognozowana kwota odsetek, które ewentualnie w kolejnych latach (2026–2027) w ramach tego samego mechanizmu finansowego, Polska będzie dobrowolnie płacić, w imieniu Ukrainy, Komisji Europejskiej?

Otrzymałem odpowiedź (sygn. pisma WM2.054.3.2025), którą każdy Polak powinien poznać. Otóż polskie Ministerstw Finansów poinformowało mnie, iż w 2025 roku Polska planuje spłacić ukraińskie odsetki w łącznej kwocie ponad 110 mln zł, a w kolejnych latach 2026-2027 Polska… również będzie płacić „podobne kwoty roczne”. Czyli w sytuacji, gdy nasz deficyt budżetowy i dług publiczny wzrosły do niebotycznej wysokości, my – polscy podatnicy będziemy przez lata zrzucać się na spłatę ukraińskiego zadłużenia? Ktoś oszalał w tym państwie? Przecież to jest jawnie antypolskie działanie!

Ale to nie koniec historii.
Zapisy umowy pożyczkowej pomiędzy Ukrainą a Komisją Europejską uzależniają fakt spłacania ukraińskich odsetek przez Polskę od tego, czy Ukraina każdego roku wystąpi do Brukseli z odpowiednim wnioskiem. Wniosków dotyczących lat 2026 i 2027 jeszcze nie ma, ale resort finansów już wie, że odsetki będziemy spłacać – choć nikt w Kijowie nawet o to jeszcze nie poprosił.

Pozostawiam ten stan rzeczy do oceny Polakom i wyborcom. Oraz niezależnym dziennikarzom, bo – na szczęście – kilku takich w tym kraju jeszcze się ostało.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (4)

Tysiące ludzi zostanie bez pracy, a całe miasto bez ciepła. Bo tak chce Bruksela

Rozwiń wpis...
Patryk Marjan, prezydent Bełchatowa

Zamiast najpierw stworzyć nowe branże i miejsca pracy, Unia każe nam zamknąć największą elektrownię węglową w Europie. Tysiące ludzi zostanie bez pracy, a całe miasto bez ciepła!

Nie ma żadnego planu, żadnego przygotowania — idziemy na ścianę, bo politycy wolą wykonywać polecenia Brukseli, zamiast walczyć o polski interes.

Zanim zlikwidujemy węgiel, musimy mieć realne alternatywy – a nie wiatraki, które uzależnią nas od Niemiec i rosyjskiego gazu. Musimy produkować energię w Polsce, dla Polaków i przez Polaków.

Bełchatów to serce polskiej energetyki. Po wygaszeniu Elektrowni Bełchatów 90% mieszkańców może zostać bez źródła ciepła, a tysiące ludzi stracą zatrudnienie.

To nie transformacja, to katastrofa społeczna i demograficzna. System ETS stał się narzędziem w rękach globalnych graczy.

Ceny uprawnień do emisji CO₂ to już nie ekologia, tylko finansowa spekulacja, przez którą wszyscy płacimy wyższe rachunki. A teraz ETS2 ma objąć kolejne branże!

To gwóźdź do trumny polskiej gospodarki. Polska potrzebuje racjonalnej polityki energetycznej, opartej na własnych zasobach. Nie możemy pozwolić, by Unia Europejska decydowała o naszej przyszłości, cieple w domach i miejscach pracy naszych obywateli.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (5)

Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.