Interesujący... wypadek z udziałem elektrycznej ciężarówki - Konfederacja

Rafał Mekler

Interesujący… wypadek z udziałem elektrycznej ciężarówki

Rafał Mekler, lubelski lider Konfederacji, przedsiębiorca

W Niemczech pomiędzy Wuppertalem a Dusseldorfem miał miejsce nietypowy jednak interesujący z powodu potencjalnych konsekwencji jakie mógł wywołać wypadek. Elektryczna ciężarówka przewożąca materiały niebezpieczne przewróciła się na autostradzie. Chwilę po wypadku pojawił się pożar w okolicach baterii pojazdu.

Strażacy od czwartku popołudniu do piątku rano schładzali akumulatory aby nie nastąpiła typowa w przypadku pożaru baterii gwałtowna reakcja. Zagrożenie katastrofą było tak duże że służby nakazały okolicznym mieszkańcom pozostanie w domach, natomiast Niemiecki Czerwony Krzyż udzielił wsparcia ludziom którzy utknęli w wielokilometrowym korku, nieprzygotowanym na tak długie oczekiwanie.

Nowe technologie tworzą zupełnie nowe wyzwania dla służb, nowe zagrożenia w procesie użytkowania.

Komentarze (1)

Wlk. Brytania ma najwyższe ceny energii dla przemysłu ciężkiego na świecie

Rozwiń wpis...
Marek Tucholski, płocki lider Konfederacji

Wielka Brytania ma najwyższe ceny energii elektrycznej dla przemysłu ciężkiego na świecie. Podstawą energetyki tego kraju jest niestabilne OZE+atom+gaz.

W tej chwili Wielka Brytania importuje już 10,5% energii elektrycznej (dane za ostatnie 12 miesięcy), a kolejne projekty jądrowe przebijają coraz wyższe progi budżetowe i przeciągają się o wiele lat.

No, ale w ubiegłym roku Brytyjczycy pochwalili się, że zamknęli ostatnią elektrownie węglową w kraju, Mają też pięciokrotnie niższą emisyjność z energetyki niż Polska.

Moga pochwalić się też tym, że w ich kraju jest prawie 6000 “warm spaces” dla ludzi zmagających się z ubóstwem energetycznym.

Według End Fuel Poverty Coalition “Dwie piąte (43%) gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii boryka się z rachunkami za energię i wydaje ponad 10% dochodów na gaz i prąd, zgodnie z badaniami Uniwersytetu w Yorku. Prawie 5 milionów z nich wydaje ponad 20% dochodów na energię, co oznacza, że ​​znajdują się w skrajnym ubóstwie energetycznym.”

Zwiń wpis

Skomentuj

Szokujący raport z Francji to sygnał alarmowy dla Europy!

Rozwiń wpis...
Bartłomiej Pejo, poseł na Sejm, członek Rady Liderów Konfederacji

Twarde dane mówią jasno: niekontrolowana imigracja rozwala francuski system edukacji. Spada poziom nauczania, rosną koszty, a w szkołach pojawiają się naciski islamistów. Nauczyciele obniżają wymagania, a napięcia tożsamościowe stają się codziennością.

Gdy 40% dzieci w przedszkolach to imigranci i coraz więcej uczniów nie mówi w domu po francusku, to nie „różnorodność”, tylko demograficzna rewolucja, za którą płacą zwykli obywatele.

Francja właśnie zbiera skutki polityki otwartych drzwi. To ostrzeżenie także dla Polski.

Konfederacja mówi jasno: kontrola imigracji, obrona szkoły, obrona wartości. Inaczej powtórzymy błędy Zachodu.

Zwiń wpis

Skomentuj

Trump, Izrael i Bliski Wschód. Stabilizacja na amerykańskich warunkach

Rozwiń wpis...
Krystian Kamiński, b. poseł na Sejm

1 grudnia Donald Trump wezwał Izrael do zmiany swojej polityki wobec Syrii. „Bardzo ważne jest, aby Izrael utrzymywał silny i szczery dialog z Syrią oraz by nie podejmował działań, które mogłyby utrudnić przekształcenie tego kraju w państwo prosperujące. Nowy prezydent Syrii, Ahmed al-Szara, intensywnie pracuje nad tym, aby proces stabilizacji przebiegał pomyślnie i by Syria oraz Izrael mogły nawiązać długotrwałe i owocne relacje” – napisał Trump w charakterystycznym dla siebie stylu dyplomacji w mediach społecznościowych.

W ustanowieniu relacji między Izraelem a Syrią amerykański prezydent widzi „historyczną szansę” dla regionu – a zapewne jeszcze większą dla USA. Trump wyraźnie dąży do narzucenia Bliskiemu Wschodowi stabilizacji korzystnej dla Waszyngtonu, która umożliwiłaby ograniczenie zaangażowania amerykańskich zasobów w regionie, niebędącym już tak kluczowym geopolitycznie, jak w XX wieku.

„Stany Zjednoczone są bardzo zadowolone z rezultatów, jakie osiągnęła Syria dzięki ciężkiej pracy i determinacji” – napisał Trump w kolejnym geście poparcia dla obecnego obozu władzy w Damaszku, wywodzącego się z islamistycznej organizacji zbrojnej Hajat Tahrir asz-Szam (HTS). Jak dodał, „robimy wszystko, co w naszej mocy, by zapewnić, że rząd Syrii nadal będzie realizował swoje cele – kluczowe dla budowy prawdziwego i prosperującego kraju”.

Wpis pojawił się tuż przed rocznicą ucieczki Baszara al-Asada z kraju, która stanowiła podsumowanie implozji struktur państwowych i politycznych budowanych przez jego ojca, Hafiza.

Amerykański prezydent podkreślił również, że to on zniósł „bardzo silne i dotkliwe sankcje” wobec Syrii w ciągu bieżącego roku, czym jeszcze raz zaakcentował swoje zaangażowanie na rzecz władz tymczasowych tworzonych przez dawnych bojowników HTS. Te struktury wciąż nie kontrolują jednak znacznej części terytorium – zwłaszcza obszarów, które faktycznie pozostają pod administracją kurdyjskiej Partii Jedności Demokratycznej (PYD).

Niemożność podporządkowania Kurdów rządowi al-Szary pozostaje dla Waszyngtonu poważnym problemem. Stany Zjednoczone wykonują kolejne gesty legitymizujące obecne władze w Damaszku, choć to właśnie Amerykanie – ich lotnictwo, a od 2015 roku także kontyngent lądowy – odegrali kluczową rolę w odparciu ofensyw Państwa Islamskiego przez kurdyjskie Ludowe Oddziały Obrony (YPG). Wysiłki te umożliwiły utworzenie kurdyjskiego parapaństwa na północy Syrii.

Stany Zjednoczone wymusiły również ograniczenie tureckich zakusów do zepchnięcia Kurdów jedynie wzdłuż pasa przygranicznego. W efekcie Kurdowie skonsolidowali swoją pozycję, wchodząc w porozumienia z arabskimi klanami prowincji Dajr az-Zaur. Pomoc amerykańska nie była bezinteresowna – Waszyngton od lat eksploatuje syryjskie złoża ropy, znajdujące się właśnie na terenach kontrolowanych przez Kurdów i ich sojuszników.

Trump wciąż nie zdołał jednak wymóc na Kurdach dostosowania ich stanowiska. Tym bardziej trudno mówić o jakiejkolwiek zmianie po stronie Izraela. W lipcowym artykule na portalu Nowy Ład szczegółowo opisałem, w jaki sposób państwo syjonistyczne wspiera frakcje druzów walczące z obozem al-Szary. Nic nie wskazuje na zmianę stanowiska Tel Awiwu.

Wpis Trumpa został opublikowany kilka dni po izraelskim rajdzie na Syrię, w wyniku którego zginęło trzynaście osób w okolicach Damaszku. Al-Szara określił ten atak mianem „zbrodni wojennej”, lecz – podobnie jak w poprzednich przypadkach – jego siły pozostały całkowicie bierne wobec izraelskich działań.

Wpis amerykańskiego prezydenta był kolejnym sygnałem poparcia dla władz w Damaszku. Jeszcze wyraźniejszym gestem było przyjęcie al-Szary w Białym Domu 11 listopada. „Pochodzi z bardzo twardego środowiska i jest twardzielem. Lubię go” – powiedział o gościu Trump. Odnosząc się do jego dżihadystycznej przeszłości, dodał: „Wszyscy mamy trudną przeszłość”.

Podczas wizyty w Waszyngtonie al-Szara uzyskał potwierdzenie zniesienia części sankcji, zgodę na otwarcie ambasady Syrii w USA oraz możliwość włączenia Syrii do „koalicji do walki z Państwem Islamskim” – gestu o symbolicznym znaczeniu, biorąc pod uwagę słabość ISIS. Spotkał się również z kongresmenem Brianem Mastem, przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych Izby Reprezentantów i jednym z najbardziej proizraelskich polityków w USA, znanym z publicznych wystąpień w izraelskim mundurze.

Jak zwykle w przypadku Trumpa – nic nie jest za darmo. Jeszcze 6 listopada agencja Reutera, powołując się na źródła w Syrii i na Zachodzie, podała, że amerykańskie siły mają obsadzić bazę lotniczą na południowych obrzeżach Damaszku. Według doniesień, testowano już pas startowy, lądując ciężkim samolotem transportowym C-130 Hercules. Baza znajdowałaby się zaledwie 50 kilometrów od Wzgórz Golan okupowanych przez Izrael.

Czy więc amerykański prezydent postanowił zainstalować swoisty „rygiel”, ograniczający swobodę izraelskich działań w południowej Syrii? Trudno o jednoznaczną odpowiedź. Izrael pozostaje geopolitycznym przyczółkiem, niezdolnym do długofalowego funkcjonowania bez wsparcia atlantyckiego imperium, ale często to właśnie on potrafi wpływać na kierunek amerykańskiej polityki. Donald Trump z pewnością nie należy do przywódców odpornych na izraelskie naciski.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Dwa lata rządu Donalda Tuska. Polacy zdecydowanie zasługują na więcej

Rozwiń wpis...
Sławomir Mentzen

MInęły dwa lata od powstania rządu Donalda Tuska. Ten rząd jest dokładnie taki, jakiego można było się spodziewać po Tusku – leniwy i pozbawiony ambicji. Tusk już wiele lat temu doszedł do wniosku, że wszelkie próby reformowania państwa są bardzo niebezpieczne. Każda reforma może się nie udać, może komuś zaszkodzić a innemu się nie spodobać. Po co narażać się na takie ryzyko? Lepiej jest nic nie robić. W dodatku wszelkie reformy zaczynają przynosić dobre efekty dopiero po jakimś czasie. A koszty ponosi się od razu.

Dlaczego więc, pomyślał kilkanaście lat temu Tusk, narażać się na koszty i ryzyko tylko po to, żeby z owoców tych reform korzystał kolejny rząd? Lepiej nie robić nic, wtedy nawet, poza lenistwem, nie ma za co takiego rządu krytykować. W końcu tylko ten, co nic nie robi, nie popełnia żadnych błędów.

O tym, że to działa, najlepiej świadczy to, że już teraz Tusk jest najdłużej rządzącym premierem w historii III RP. A wygląda na to, że będzie ten rekord jeszcze dwa lata śrubował. Z wielką szkodą dla Polski.

Efekt jest taki, że mamy państwo w opłakanym stanie. Państwo z olbrzymimi problemami, z wyzwaniami, na które trzeba było już dawno temu się przygotować. Nikt jednak tego nie robi. Zadowolony z siebie rząd prowadzi nas z uśmiechem w przepaść, mając wielką nadzieję, że wpadniemy w nią, gdy będzie rządzić obecna opozycja.

Finanse publiczne mamy w olbrzymim kryzysie. Ochrona zdrowia się rozsypuje, a rząd nawet nie ukrywa, że nie ma na nią żadnego pomysłu. Prawo podatkowe jest fatalne, rząd nie wprowadził żadnych dobrych zmian, proponował same złe, które na szczęście zawetował prezydent. Sądownictwo i praworządność są w coraz gorszym stanie, coraz większa liczba wyroków może być podważana przez jedną lub drugą stronę. Wielkie projekty infrastrukturalne takie jak CPK czy elektrownia jądrowa stoją w miejscu. Obrona cywilna i wojsko, nie mówiąc już o sektorze zbrojeniowym, istnieją przeważnie na papierze. Polska nauka upada, media publiczne są w gorszym stanie niż za poprzedniej władzy. Polityki migracyjnej nie mamy, podobnie jak nie ma pomysłu co zrobić z szaloną unijną polityką klimatyczną.

Te problemy robią się coraz większe, nawarstwiają, coraz bardziej domagają się rozwiązań. Ale tych nie ma. Rząd Tuska je pudruje, odsuwa w przyszłość, skupia się na tematach zastępczych.

Nie potrafię zrozumieć, jak tak można. Tusk ponad wszystko chce utrzymać władzę, nic więcej go nie interesuje. Ale w tym rządzie, w tej koalicji, jest znacznie więcej osób. Dlaczego pozostali członkowie tego rządu nie chcą czegoś dobrego po sobie zostawić? Nie chcą wziąć odpowiedzialności za próbę naprawy rzeczywistości, nie chcą wykorzystać władzy którą dostali, dla dobra Polski i Polaków. Dlaczego nie przeszkadza im to dziadostwo, w którym biorą udział?

Ministrowie są jak piłkarze, którym po wielu latach udało się w końcu zakwalifikować na Mistrzostwa Świata, być może pierwszy i ostatni raz. Ale zamiast gryźć trawę i wykorzystać życiową szansę, najpierw nie przygotowali dobrej formy, obijali się, załatwiali sobie tylko kontrakty reklamowe, a podczas samych mistrzostw snuli się po boisku, czekając na końcowy gwizdek. Nie rozumiem, jak można tak się zachować. Jak można tak bardzo zmarnować szansę, którą raz w życiu dostało się od wyborców.

Zmarnowali sobie, nam, całej Polsce dwa lata, których nigdy nie odzyskamy. Straciliśmy je bezpowrotnie, a wygląda na to, że stracimy jeszcze kolejne dwa lata. Kolejny rząd będzie musiał ten czas nadrobić, wziąć się za poważne, często bolesne reformy, podjąć ambitną próbę naprawy naszego państwa i przygotowania Polski na problemy, które na nas spadną.

Polacy zdecydowanie zasługują na więcej. Potrzebujemy silnego i sprawnego państwa, reform, przyjaznych przepisów, prostych podatków, działającej ochrony zdrowia, sprawnego sądownictwa, nowoczesnej infrastruktury, stabilnych finansów publicznych.

Nie ma sensu być w rządzie, który będzie chciał tylko trwać, skupiać się na zawłaszczaniu państwa, zatrudnianiu kolesi i kradzieży publicznych pieniędzy. I tylko to powinno być ważne przy przyszłych ewentualnych rozmowach koalicyjnych: czy chcecie poważnie naprawić państwo, czy tylko się nakraść odsuwając problemy na przyszłość. Bo z tym drugim nie chcę mieć nigdy nic wspólnego.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (9)

Rząd nie potrafi odpowiedzieć na pytanie o publiczne wydatki na rzecz obywateli Ukrainy!

Rozwiń wpis...
Grzegorz Płaczek, przewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji

Bałagan, dezorientacja i anarchia państwa! Pod koniec sierpnia 2025 r. skierowałem do premiera RP pismo w trybie interwencji poselskiej, pytając, ile wyniosło wsparcie finansowe, rzeczowe i niematerialne przekazane z budżetu państwa obywatelom Ukrainy w latach 2022–2025? Pytanie wydawało się proste.

Celem interwencji było zweryfikowanie podawanej przez rząd narracji i znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy obywatele Ukrainy w ostatnich latach generowali dla polskiego budżetu więcej zysków niż kosztów Kancelaria Prezesa Rady Ministrów przekierowała moje pismo do wszystkich resortów.

Po ponad trzech (!) miesiącach (łamiąc tym samym Ustawę o wykonywaniu mandatu posła i senatora) otrzymałem odpowiedzi z 17 ministerstw. Po lekturze każdej z nich mogę stwierdzić jedno: w przeważającej większości odpowiedzi są tak ogólne, lakoniczne i niepełne, że pomimo szczerych chęci nadal nie da się ustalić realnych wydatków poniesionych przez państwo na rzecz obywateli Ukrainy! Co więcej – tam, gdzie tylko jest to możliwe, wydatki są przenoszone poza budżet państwa, poprzez fundusze pozabudżetowe. Wydatki Kancelarii Prezesa Rady Ministrów są tego najlepszym przykładem: znacząca część środków wydawana jest poza ustawą budżetową, czyli bez typowej kontroli parlamentarnej i publicznej.

W tej sytuacji narrację rządu, jakoby w ostatnich latach obywatele Ukrainy przynieśli polskiemu budżetowi zysk netto, należy traktować jako czystą manipulację polityczną. W Polsce nikt nie ma pełnej wiedzy o rzeczywistych kosztach – nikt nad tym tematem nie panuje. Jak państwo ma funkcjonować w tym organizacyjnym dramacie? Nie wiem. No chyba, że o to chodzi.

A warto zwrócić uwagę, że w mojej interwencji nawet nie dotknąłem gigantycznych wydatków, ponoszonych przez… samorządy. Żyjemy w państwie politycznego i finansowego chaosu, w którym rząd nie potrafi odpowiedzieć na podstawowe pytanie o publiczne wydatki, które poniosło (i nadal ponosi) państwo polskie na rzecz obywateli Ukrainy. Nienormalne.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

To nie rynek zdecydował co jemy w restauracjach przy autostradach i ekspresówkach, tylko system

Rozwiń wpis...
Klaudia Domagała, prezes Fundacji Wolności i Niepodległości, łódzka działaczka Konfederacji

Zdziwiona jestem jak wielu komentujących mój wczorajszy wpis jest przekonanych, że stacje i restauracje na MOPach przy polskich autostradach i drogach ekspresowych powstają tak jak gdziekolwiek indziej: ktoś kupuje ziemię przy autostradzie, stawia stację, a potem „rynek decyduje” czy będzie burger z USA czy schabowy z Polski. To nieprawda. I warto to wreszcie uporządkować, bo bez zrozumienia mechanizmu nie da się uczciwie rozmawiać o „rynku”, „popycie” i „wolnym wyborze”.

MOP to nie prywatna działka, tylko teren należący do Skarbu Państwa. O tym, co tam powstanie, decyduje przetarg organizowany przez GDDKiA (albo koncesjonariusz na odcinkach prywatnych). I co ważne: nie jest to przetarg „na restaurację”! To jest przetarg na całościowe prowadzenie MOPu, zazwyczaj z obowiązkiem:
– wybudowania i prowadzenia ogromnej stacji paliw
– utrzymania całej infrastruktury
– spełnienia bardzo wyśrubowanych wymagań finansowych i organizacyjnych

Efekt jest prosty: żadna samodzielna polska restauracja NIE MA MOŻLIWOŚCI wystartować, niezależnie od tego, jak świetna jakościowo i tańsza niż sieciówki by była, jak dobre byłyby w niej schabowe, pomidorowa i pierogi. Ba, niezależnie od tego, że spełniałyby wszystkie wymogi sanitarne i logistyczne. Bo nie prowadzi stacji benzynowej! I to nie byle jakiej, ale z bardzo wyśrubowanymi warunkami. Kto więc realnie może wygrać taki przetarg? Nie lokalny przedsiębiorca. Nie właściciel karczmy. Tylko duże koncerny paliwowe (często zagraniczne), które mają już umowy z globalnymi sieciami gastronomicznymi. Czasem wygra Orlen. Ale tu też warto być uczciwym: Orlen co do zasady nie wprowadza na MOPach polskich marek, tylko dogaduje się z tymi samymi fastfoodami co inni, bo to dla niego prostsze, bezpieczniejsze i bardziej „systemowe”. Standaryzacja wygrywa z lokalnością.

Dlatego opowieść, że „fast foody są, bo ludzie je wybierają” jest zwyczajnie fałszywa. Ludzie nie mają wyboru, bo ten wybór został dokonany wcześniej na etapie konstrukcji państwowych przetargów, które de facto wykluczają rodzime restauracje. I tu pojawia się pytanie, którego wielu bardzo nie lubi: czy to naprawdę przypadek? Czy może świadomie zaprojektowany system, który eliminuje lokalny biznes, promuje największych graczy (w tym zagranicznych), oddaje publiczną przestrzeń przy autostradach globalnym sieciom?

Bo jedno jest pewne: polskie jedzenie i polski biznes mogłyby być obecne na polskich drogach ekspresowych i autostradach. Technicznie to jest możliwe. Organizacyjnie też. Tylko że ani rząd PiS, ani rząd Tuska tego nie chcą. Nikt nie zmienił zasad. Nikt nie otworzył systemu. Nikt nie dopuścił polskich, prywatnych przedsiębiorców do gry. Dlatego nasza kuchnia zostaje tam, gdzie państwo jeszcze jej nie wyparło, przy drogach krajowych. O ile w tym miejscu nie powstanie przypadkiem autostrada, jak to się stało na DK1 i obecnej A1 między Częstochową i Łodzią, gdzie stojące przy drodze i działające miejsca… po prostu pozamykano likwidując dojazd. Straszą więc puste budynki, kiedyś pełne klientów, a teraz z banerami o sprzedaży lub licytacji komorniczej.

Możemy się spierać o gusta kulinarne, ale nie udawajmy, że to kwestia wolnego rynku, skoro reguły gry od początku wykluczają polskich przedsiębiorców.

I o tym właśnie jest ta dyskusja.

To nie rynek zdecydował.
To zdecydował system.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (11)

Ministerstwo Autopromocji i Braku Perspektyw

Rozwiń wpis...
Witold Tumanowicz, poseł na Sejm

W Funduszu Pracy brakuje ok. 44 mln zł na praktyki zawodowe dla uczniów szkół branżowych. Młodzi ludzie, którzy chcą się uczyć zawodu i normalnie pracować, tracą miejsca praktyk, pracodawcy wypowiadają umowy, a szkoły rozkładają ręce.

W tym samym czasie Minister Dziemianowicz-Bąk znalazła prawie 50 mln zł z tego samego Funduszu Pracy na pilotaż skróconego czasu pracy, głównie w urzędach.

Dodatkowo Ministerstwo potrafi wydawać pieniądze na chwalenie się wolną Wigilią. Reklamy, komunikaty, autopromocja. Tylko po co? Wigilia jest dniem wolnym. Nie potrzeba do tego kampanii marketingowej za publiczne pieniądze.

Na eksperymenty w urzędach są dziesiątki milionów. Na promocję politycznych sukcesów są środki. Na naukę zawodu i realną pracę młodych ludzi pieniędzy zabrakło.

Dlatego do ministerstwa kierowanego przez Agnieszkę Dziemianowicz Bąk bardziej pasuje nazwa: Ministerstwo Autopromocji i Braku Perspektyw.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Jak Lewica chce zadbać o zdrowie Polaków? Podwyższając im podatki

Rozwiń wpis...
Krzysztof Bosak, wicemarszałek Sejmu

Lewica ogłosiła swój pomysł na reformę ochrony zdrowia i okazało się, że jak zwykle w wypadku lewicy pomysł na reformę polega na… podwyżce podatków.

Tym razem jednak Lewica próbuje tę podwyżkę sprytnie przemycić – mianowicie wykombinowali, że jak podniosą składkę/podatek z 9% do 12% i dołożą kwotę wolną 30 tysięcy, to dla większości Polaków wyjdzie to mniej więcej na to samo co dotychczas, a dla niektórych nawet trochę taniej. Czego Lewica wam nie powiedziała, to fakt, że Wasze wynagrodzenia będą rosły wraz z inflacją (a podatek 12% będzie proporcjonalnie rósł wraz z wynagrodzeniem), natomiast kwota wolna będzie stała w miejscu. A zatem z każdym kolejnym rokiem będzie coraz więcej Polaków stratnych na propozycji Lewicy, a coraz mniej tych, którzy na niej zyskali. Można to łatwo policzyć.

Ale że Lewica nie byłaby sobą, gdyby komuś zaproponowała tylko obniżkę podatków (nawet małą i pozorną), to do pakietu dorzucona została jeszcze propozycja wprowadzenia nowego PODATKU TŁUSZCZOWEGO. Nie wiadomo jeszcze, jak podatek tłuszczowy miałby dokładnie wyglądać i które dokładnie produkty by objął (Lewica nie pokazała żadnego projektu ani dokumentu, rzucili tylko hasła). Ale można się spodziewać, że na tym już straciliby wszyscy, którzy nie żyją tylko na kiełkach i marchewce.

I tak umarła nadzieja, że ze strony rządowej pojawi się jakaś poważna propozycja reformy – inna niż tylko wyciąganie Polakom z kieszeni kolejnych miliardów i dosypywanie ich do dziurawego worka NFZ.

Jeden jedyny element lewicowego pakietu, którego wdrożenie w jakiejś formie być może warto rozważyć, to włączenie wielkich korporacji w system finansowania ochrony zdrowia. Dziś mamy sytuację, w której każdy pracownik i każdy przedsiębiorca na jednoosobowej działalności płaci jednocześnie podatek dochodowy i składkę zdrowotną – a w tym samym czasie gigantyczna międzynarodowa korporacja płaci jedynie podatek dochodowy (a bardzo często nawet i tego nie płaci, bo transferuje zyski za granicę). Jest to absurd i warto dyskutować, jak to zmienić. Tylko nie w pakiecie z “podatkiem tłuszczowym” i podwyżką składki zdrowotnej…

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (4)

USA przyjęły nową Strategię Bezpieczeństwa Narodowego. Co to oznacza dla Polski?

Rozwiń wpis...
Jacek Hoga, prezes Fundacji Ad Arma

USA przyjęły nową Strategię Bezpieczeństwa Narodowego. Wyznacza ona jasną hierarchię działań i wynikającą z nich realizację amerykańskich interesów. Co to oznacza dla Polski?

W świetle nowej Strategii USA opublikowanej 5 grudnia 2025:
– Pacyfik to region najwyższego priorytetu, gdyż głównym rywalem USA są Chiny.
– Europa to obszar głębokiej erozji politycznej, demograficznej, kulturowej i militarnej, który musi stanąć na własne nogi bez pomocy USA.
– Rosja nie została zdefiniowana jako zagrożenie. Zagrożeniem jest przedłużająca się wojna na Ukrainie, a celem osiągnięcie „stabilności strategicznej” w relacjach z Rosją.

Fundacja Ad Arma o możliwym rozwoju wypadków w tym kierunku informuje publicznie od 2017 roku, kiedy to jako pierwsi (i chyba dotąd jedyni…) w Polsce opublikowaliśmy analizę amerykańskiego raportu „Preserving the Balance” autorstwa CSBA. Najważniejsze założenia tego raportu z 2017 r. to:
– Chiny głównym rywalem USA.
– W perspektywie konfliktu USA-Chiny należy Rosję „odwrócić” na stronę USA, uwzględniając chociaż częściowo jej żądania.
– Europa Wschodnia jest terenem określanym jako „tripwire” (potykacz), na którym mają tracić czas i środki atakujący Rosjanie, gdy w tym czasie będą trwały negocjacje pokojowe na warunkach dogodnych dla USA,
– Utrata całej Europy Wschodniej jest „akceptowalną ewentualnością” z punktu widzenia globalnych interesów USA.

Dzisiaj (10 grudnia 2025) media informują o kolejnym dokumencie – niejawnej dotąd części nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego USA, która ma zakładać:
– Stworzenie płaszczyzny współpracy międzynarodowej z udziałem Rosji, ale bez Europy,
– Polskę oraz szereg innych państw europejskich takich jak Węgry, Włochy i Austria w których jest potencjał kulturowy i polityczny do tego, aby odtworzyć suwerenność i tradycyjny, europejski sposób życia, odciągnąć od Unii Europejskiej pod warunkiem, że państwa te zostaną pro-amerykańskie.

Innymi słowy – w globalnej rozgrywce mocarstw otwiera się dla Polski okienko szansy na to, aby nie być już „tripwire”, potykaczem, lecz aby odzyskać może jeszcze nie pełną suwerenność, tylko przejść ze statusu ZASOBU dojonego do tej pory przez hegemona do statusu WASALA, który może prowadzić bardziej autonomiczną i samodzielną politykę, przynajmniej wewnętrzną. W świetle takiego scenariusza Polska mogłaby stać się państwem na tyle samodzielnym politycznie i kulturowo jak np. Turcja (oczywiście nie naśladując przy tym tureckich wzorców cywilizacyjnych, tylko własne).

W aktualnej sytuacji USA, nasz dotychczasowy hegemon, jest gotowy na głębokie przemodelowanie sytuacji geopolitycznej z uwagi na zagrożenie ze strony Chin. Równocześnie Unia Europejska, dotychczasowy wasal naszego głównego hegemona, jest od dawna zagrożeniem egzystencjalnym dla państwowości polskiej i narodu polskiego. UE to: bolszewizm gospodarczy, dewastacja kulturowo-ideologiczna, klimatyzm, rozbrojenie obywateli nawet z noży kuchennych, podmiana demograficzna ludności Europy na muzułmańską, biurokratyzm, centralizm, antynatalizm oraz wrogość do wszystkiego co tradycyjnie europejskie i chrześcijańskie. Likwidację państw narodowych zakładał już na starcie główny dokument ideowy UE – Manifest z Ventotene, podobnie jak likwidację sił zbrojnych państw członkowskich na rzecz Armii Europejskiej dowodzonej przez Brukselę, Paryż i Berlin w celu stabilizacji postępów „demokracji” w krnąbrnych euroregionach.

Jeżeli dojdzie do globalnego „resetu” przed Polską stoi szansa wyrwania się spod destrukcyjnego wpływu UE. Co więcej, to wyrwanie się ze szponów UE wcale nie będzie oznaczać osamotnienia w politycznej próżni. Polska mogłaby wręcz odegrać znaczącą rolę w procesie powrotu do normalności w naszej części świata. Wiele środowisk zagranicznych i innych narodów od dawna w ten właśnie sposób patrzy na Polskę i widzi w nas takiego potencjalnego lidera zmian.

W tym wszystkim jest tylko jedno pytanie – czy jesteśmy na ten „reset” w jakikolwiek sposób przygotowani?

Czy mamy w obecnej sytuacji plan B, plan C oraz kilka innych scenariuszy, które są gotowe do uruchomienia zależnie od tego, jak rozwinie się międzynarodowa sytuacja polityczna i militarna?

Czy też wciąż myślimy wyłącznie jedno-biegunowo i kurczowo trzymamy się pompowanych przez lata pijaru i propagandy przekonań, które dzisiaj rozmywają się na naszych oczach i nie znajdują dłużej jakiegokolwiek odzwierciedlenia w rzeczywistości?

W 1918 roku skorzystaliśmy z „resetu” jakim było zakończenie I wojny światowej. Polskie elity polityczne tamtych czasów, głęboko skłócone i fundamentalnie poróżnione światopoglądowo, wykorzystały swoją szansę (to, co później się stało w II RP, to osobny temat). Czy dzisiaj jesteśmy gotowi do podobnych działań?

A może w ogóle nie chcemy Polski i niepodległości…?

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (3)

Ile jeszcze można?! Stop oszustwom w Brukseli! Von der Leyen do dymisji!

Rozwiń wpis...
Grzegorz Płaczek, przewodniczący Klubu Poselskiego Konfederacji

URSULA VON DER LEYEN DO NATYCHMIASTOWEJ DYMISJI, bo tego nie da się już oglądać! Przyznam, że skorumpowane otoczenie szefowej Komisji Europejskiej nabiera rozpędu!

Właśnie wybuchła kolejna afera dotycząca oszustwa związanego z przetargami na szkolenia dla dyplomatów unijnych. Chodzi o domniemane oszustwa w milionowych przetargach, zarzuty korupcyjne, konflikt interesów i naruszenie tajemnicy zawodowej.

Wiodącymi bohaterami afery są:
– Federika Mogherini (była szefowa unijnej dyplomacji)
– Stefano Sannino – w latach 2021-2024 wysoki rangą urzędnik w Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych i jednocześnie szef Dyrekcji Generalnej ds. Bliskiego Wschodu, Afryki Północnej i Zatoki Perskiej.

Jeszcze niedawno formalnie podlegał on… wiceprzewodniczącemu Komisji Europejskiej, który wchodził w skład kolegium komisarzy… Ursuli von der Leyen. Stefano Sannoni ogłosił grzecznie przejście na emeryturę, a Ursula von der Leyen, jakby nigdy nic, nabrała wody w usta.

Za parę lat z pewnością dowiemy się, że sprawę umorzono. Środowisko szefowej Komisji Europejskiej od lat przyzwyczaiło się przecież, że swoich się nie rusza. Jak i Ją samą.

Przypomnę, że Unia Europejska nie ma swoich pieniędzy, więc rozkradane są również… pieniądze polskich podatników. Stara, skorumpowana Bruksela.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (14)

Zmienili nazwę CPK na „Port Polska”. To już prawie jakby wybudowali

Rozwiń wpis...
Komentarze polityków Konfederacji po zmianie nazwy projektu CPK na Port Polska.
Krystian Kamiński, b. poseł Konfederacji

Zmienili nazwę CPK na „Port Polska”. To już prawie jakby wybudowali 🤦‍♂️

Propagandziści

Bartosz Bocheńczak, Członek Rady Liderów Konfederacji, szef sztabu kampanii prezydenckiej Sławomira Mentzena w 2025 roku

To było do przewidzenia. Chwalenie się projektem, który wcześniej regularnie krytykowali i torpedowali, ewidentnie źle brzmiało. Stąd taktyczna zmiana nazwy.

Zatrważające, jak wiele pieniędzy, wysiłku i “kreatywności” rząd angażuje w pustą retorykę i spiny propagandowe.

Stanisław Tyszka, poseł do Parlamentu Europejskiego, współprzewodniczący grupy Europa Suwerennych Narodów

PO i PiS kłócą się o nazwę rozkopanego pola.

Tomasz Grabarczyk, lider Konfederacji w Łodzi

CPK to projekt, który pojawił się jeszcze pod rządami SLD. Sam pomysł narodził się za czasów Gierka. Tylko w Polsce taka inwestycja może tak długo funkcjonować na papierze i cały czas nie zostać zrealizowana. Za PiS coś zaczęło się w tej sprawie dziać, ale rząd Tuska musiał w tym namieszać. Najpierw nie chcieli CPK, potem przestraszyli się reakcji opinii publicznej, więc końcowo mocno całą inwestycję zmniejszyli. A niedawno wybuchła afera CPK ujawniająca wałki pisowców i platfusów. Jedni i drudzy przyłożyli do niej rękę.

Teraz wszystko ma się zmienić, bo zmieni się nazwa. Już nie będzie CPK tylko Port Polska. Jak dla mnie to może się nazywać Klub Misia GoGo. Ważne, żeby to wreszcie powstało.

Swoją drogą, ciekawe ile zapłacimy za ten rebranding? I kto na tym zarobi?

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Gigantyczna „pożyczka” z pieniędzy europejskich podatników dla Ukrainy

Rozwiń wpis...
Tomasz Buczek, poseł do Parlamentu Europejskiego

Komisja Europejska pracuje nad mechanizmem finansowym na rzecz stworzenia tzw. pożyczki reparacyjnej dla państwa Ukraińskiego wypłacanej w formie mieszanej do budżetu Ukrainy i finansując zakupy sprzętu zbrojeniowego wyprodukowanego na Ukrainie i przeznaczonego dla armii Ukraińskiej.

Jak przyznał wczoraj na Komisji budżetowej PE przedstawiciel KE z powodu małych szans na przyznanie takiego kredytu Ukrainie na europejskich rynkach finansowych (brak wiarygodnych zabezpieczeń?) Komisja Europejska podjęła próbę tworzenia mechanizmu opartego na zaciągnięciu kredytu przez państwa członkowskie UE (wspólnotowy dług oparty na emisji obligacji i w oparciu o zabezpieczenie z zamrożonych rosyjskich aktywów). Gigantyczna kwota jaką otrzyma z tego tytułu Ukrainka w 2026 i 2027 roku ma zamknąć się w przedziale 210-245 miliardów Euro! Czyli w granicach rocznego budżetu naszego kraju!

Hitem jest informacja że Ukraina będzie spłacać tę pożyczkę tylko i wyłącznie w przypadku kiedy Rosja wypłaci jej reparacje wojenne!! Ktoś ma wątpliwości że wypłaci?

Na Komisji wyraziłem też wątpliwość co do pewności że po zakończeniu wojny w przypadku normalizacji stosunków z UE Rosją to jednak pieniądze z zamrożonych aktywów rosyjskich wrócą w ręce Rosjan. PrzedstawicielKE przyznał że jest taka możliwość prawna w przypadku wyrażenia takiej woli przez większość państw członkowskich.

Co najlepsze przedstawiciel KE przyznał że z powodu obowiązujących przepisów legislacyjnych na Ukrainie, UE nie może zabezpieczyć się klauzula „roll-back” (zwrot pieniędzy w przypadku wykrycia procesów korupcyjnych przy wydatkowaniu kwot z zaciągniętej pożyczki). No ale my w Polsce i na Węgrzech to już co innego i u nas unijna „praworządność” to jest łamana przecież nagminnie i Ursula von der Leyen może nam nam co chwilę zatrzymywać należne nam pieniądze!

Nie na to się godzili Polacy w 2004 roku przystępując do UE! Precz z taką Unia Europejską!!!

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Frontex miał dbać o bezpieczeństwo granic Unii. Robi coś odwrotnego!

Rozwiń wpis...
Krzysztof Bosak, wicemarszałek Sejmu

Frontex, czyli unijna “straż graniczna”, miał dbać o bezpieczeństwo Unii i wspierać Polskę w dbaniu o szczelność naszych granic. Tak obiecywała premier Beata Szydło, kiedy w 2017 roku otwierała siedzibę Fronteksu w Warszawie.

Teraz dowiadujemy się, że ten właśnie Frontex ZABLOKOWAŁ operację deportowania do Pakistanu dziesięciu nielegalnych imigrantów. Ludzi, którzy z Białorusi (na którą zapewne zostali przywiezieni przez rosyjskie lub białoruskie służby) nielegalnie przedarli się przez granicę do Polski, zostali złapani, a potem miesiącami żyli w Polsce na koszt polskich podatników. Czwartego listopada zostali wsadzeni do samolotu i mieli wreszcie trafić z powrotem do kraju pochodzenia. Kilka minut przed odlotem Frontex powiedział “nie”.

Pakistańczycy trafili z powrotem do ośrodków i teraz przez kolejne miesiące będą żyli na koszt polskich podatników. Niewykluczone, że ostatecznie rząd Donalda Tuska przyzna im azyl i wypuści na ulice polskich miast.

Tę akurat sprawę nagłośnili dziennikarze (gratulacje dla redaktora Michała Litorowicza z Dziennika Gazety Prawnej – świetna dziennikarska robota!). O ilu podobnych sprawach nigdy się nie dowiedziała opinia publiczna?

Powinniśmy zadać sobie pytanie, czy w walce z nielegalną imigracją Frontex (podobnie jak inne unijne instytucje) nie stoi przypadkiem po stronie nielegalnej imigracji.

Zwiń wpis

Skomentuj

Polska za rządów PiS przekazała 170 mln zł na leczenie wirusa HIV na Ukrainie

Rozwiń wpis...
Stanisław Tyszka, poseł do Parlamentu Europejskiego, współprzewodniczący frakcji Europa Suwerennych Narodów 

Za tak ogromną kwotę polski rząd zakupił w latach 2022-23 leki antyretrowirusowe, które następnie wysłał za wschodnią granicę, do trawionego przez korupcję kraju. Uważam, że polski podatnik ma prawo wiedzieć, kto i na jakiej podstawie podjął taką decyzję. Dlatego zwróciłem się do Ministerstwa Zdrowia ze szczegółowymi pytaniami, które przedstawiam poniżej. Priorytetem polskiego rządu powinna być pomoc polskim obywatelom, zwłaszcza w sytuacji, gdy w wyniku wieloletnich zaniedbań rządów PO-PiS nasza służba zdrowia upada, a długi szpitali sięgają ponad 25 mld zł. Dlatego pytam także czy rząd planuje kontynuować zakupy leków na leczenie wirusa HIV dla Ukrainy.

WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ
Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, wnoszę o udostępnienie informacji w zakresie wydatkowania środków publicznych na pomoc medyczną dla Ukrainy. W raporcie „Polska Pomoc Ukrainie 2022-2023” opublikowanym przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów (s. 12, pkt 5.5) ujawniono, że w latach 2022-2023 Krajowe Centrum ds. AIDS (podmiot nadzorowany przez Ministra Zdrowia) zakupiło z Funduszu Pomocy i wydało Ukrainie leki antyretrowirusowe (ARV) na łączną kwotę 168 997 672 zł.

W związku z powyższym wnoszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:
1️⃣ Odpowiedzialność decyzyjna: Kto personalnie (imię, nazwisko oraz pełniona funkcja w ówczesnym kierownictwie Ministerstwa Zdrowia) podjął ostateczną decyzję o wydatkowaniu blisko 169 mln zł na zakup leków dla obywateli obcego państwa? Proszę o udostępnienie kopii decyzji, polecenia służbowego lub notatki aprobującej ten wydatek.

2️⃣ Podstawa prawna: Na jakiej konkretnie podstawie prawnej i w oparciu o jakie analizy (epidemiologiczne lub ekonomiczne) uznano, że zakup leków dla obcego systemu opieki zdrowotnej jest zadaniem priorytetowym realizowanym z polskiego Funduszu Pomocy?

3️⃣ Mechanizmy antykorupcyjne: W jaki sposób strona polska zabezpieczyła interes Skarbu Państwa i zweryfikowała, że przekazane leki trafiły do pacjentów, a nie zostały wprowadzone do wtórnego obrotu komercyjnego, biorąc pod uwagę fakt, że Ukraina od lat zajmuje czołowe miejsca w europejskich i światowych rankingach korupcji? Czy polskie instytucje publiczne dysponują twardymi dowodami (np. imienne listy beneficjentów, audyty on-site) potwierdzającymi wykorzystanie leków zgodnie z przeznaczeniem?

4️⃣ Tryb zakupu i beneficjenci firmowi: Od jakich podmiotów (nazwy firm, hurtowni farmaceutycznych) zakupiono przedmiotowe leki? W jakim trybie udzielono zamówień (przetarg nieograniczony czy tryb bezprzetargowy/„z wolnej ręki”)? Proszę o podanie nazw kontrahentów oraz łącznych kwot wypłaconych każdemu z nich.

5️⃣ Bezpieczeństwo lekowe Polski: Czy przed podjęciem decyzji o wywozie tak ogromnej ilości leków przeprowadzono analizę wpływu tego działania na dostępność terapii antyretrowirusowej dla polskich pacjentów? Czy w latach 2022-2023 odnotowano w Polsce braki magazynowe leków, które w tym samym czasie były wysyłane na Ukrainę?

6️⃣ Dalsze finansowanie (2024-2026): Czy po roku 2023 Polska kontynuowała lub kontynuuje finansowanie zakupu leków antyretrowirusowych dla Ukrainy? Jeśli tak to jaka kwota została wydatkowana na ten cel w roku 2024, jakie są planowane wydatki w roku 2025 oraz czy w planach budżetowych lub strategiach pomocowych rządu przewidziano środki na ten cel również na rok 2026?

7️⃣ Utylizacja i marnotrawstwo: Czy Ministerstwo Zdrowia posiada informacje o jakichkolwiek partiach leków zakupionych z ww. puli, które uległy przeterminowaniu lub zniszczeniu przed dotarciem do pacjenta?

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Mieszkańcy chcieli odwołania pani burmistrz. Uratował ją… próg frekwencyjny

Rozwiń wpis...
Bronisław Foltyn, poseł na Sejm

W minioną niedzielę 7.XII.25 r. w Cieszynie odbyło się Referendum, podczas którego mieszkańcy Cieszyna wypowiedzieli się na temat, dalszego pełnienia funkcji Burmistrza, przez Panią Gabrielę Staszkiewicz. Ocena ta dla Pani Staszkiewicz wypadła druzgocąco.

95,06% mieszkańców Cieszyna zagłosowało ZA odwołaniem Pani Staszkiewicz z funkcji Burmistrza, a jedynie 4,93% mieszkańców Cieszyna zagłosowało za tym, by Pani Staszkiewicz dalej pełniła swoją funkcję.

Frekwencja wyniosła rekordowe 18,65% i jedynie dzięki temu, że w ustawie funkcjonuje “dupochron władzy” w postaci progu frekwencyjnego, Pani Staszkiewicz wciąż może czuć się bezkarna i robić prywatny folwark, bez liczenia się z mieszkańcami miasta Cieszyna. Próg był na poziomie 21%. Zabrakło więc 2,5%.

Funkcjonowanie progu frekwencyjnego na tak wysokim poziomie (3/5 frekwencji z wyborów samorządowych) doprowadza do fatalnych skutków społecznych i szeregu absurdalnych działań samorządowców, którzy w obawie o utratę władzy, dopuszczają się niezwykle szkodliwych działań.

W Cieszynie mieliśmy do czynienia:
– z całkowitym wyciszaniem Referendum
Władza pomijała temat. Żadnych wzmianek w samorządowej gazetce. Żadnej informacji na temat jak, gdzie i kiedy głosować. Na stronach i profilach urzędu, to samo. Na budynkach Komisji Referendalnych umieszczano tablice informacyjne w niewidocznych miejscach. Nie wywieszono nawet flag państwowych przy wejściach do Komisji.

– jednocześnie Urząd Miasta zablokował jakąkolwiek możliwość wywieszenia materiałów informacyjnych dla mieszkańców popierających Referendum (jest oficjalne pismo), a wszystkie tablice i słupy należące do miasta, zostały “zarezerwowane do odwołania”.
Nie można było powiesić plakatu, ani na tablicach, ani na słupach ogłoszeniowych, ani w autobusach miejskich. Wszyscy prywatni właściciele billboardów w Cieszynie, zostali skutecznie spacyfikowani i odmawiali, obawiając się lokalnej władzy (mafii?)

– jednocześnie miasto zostało zalane plakatami o treści “Nie idę na Referendum”.
“Plakaty władzy”, jak zapewne się domyślacie mogły już zawisnąć wszędzie. Wisiały na “zarezerwowanych do odwołania” tablicach, wisiały na “niedostępnych” słupach ogłoszeniowych i oczywiście we wszystkich miejskich autobusach. Równość i Demokracja w czystej postaci, taka w wersji spod buta Gabrieli Staszkiewicz.

– na tym jednak nie koniec. Z rejestrów osób uprawnionych do głosowania, nagle na masową skalę zaczęli znikać wyborcy. W ubiegłym roku w Cieszynie w samorządowych uprawnionych było 25 023 mieszkańców, w tych wyborach jednak uprawnionych było już tylko 24 730. W rok wyparowało 300 osób! I być może nie byłoby w tym nic dziwnego, w końcu Cieszyn należy do miast wymierających, jednak jak wyjaśnić kilkanaście przypadków (które zostały już do nas zgłoszone), gdzie ludzie żyją w Cieszynie od lat, nie zmieniali miejsca zamieszkania, głosowali w wyborach w 2024 roku, w Prezydenckich w 2025 roku, a tu nagle nie było ich już na listach i nie mogli oddać głosu (jeśli spotkała Was taka sytuacja, to dajcie znać @Cieszyński Komitet Referendalny.

Reasumując:
Jeśli tak ma wyglądać dziś demokracja Jeśli w taki właśnie sposób. dziś w XXI wieku. mają być traktowani Polacy, którzy walczą o dobro swoich miast i gmin.

Jeśli właśnie tak wg. obecnej władzy, powinno się traktować ludzi, którym cokolwiek jeszcze się w tym kraju chce … to sobie w d..pę wsadźcie taką demokrację i standardy europejskie!

Bo czym, to co opisałem powyżej, się niby różni od standardów białoruskich?

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (1)

Ukraiński portal: Chełmszczyzna i Podlasie to „ukraińskie ziemie” odebrane Ukrainie!

Rozwiń wpis...
Paweł Usiądek, członek Rady Liderów Konfederacji

Ukraiński portal: Chełmszczyzna i Podlasie to „ukraińskie ziemie” odebrane Ukrainie! Szef ukraińskiego IPN ma podobne poglądy!

To, co opublikował portal Espreso, to już nawet nie jest rewizjonizm. To turborusizm i imperializm. Chełmszczyzna i Podlasie zostały opisane jako rzekomo utracone ukraińskie ziemie oddane Polsce przez państwa zachodnie.

W rocznicowym artykule autor przedstawia decyzje Rady Najwyższej Ententy z 1919 roku jako akt wymierzony przeciwko Ukrainie, pomija jednak oczywiste fakty dotyczące etnicznej struktury oraz historii regionów. Tego typu propaganda historyczna kreuje fałszywe poczucie krzywdy i sugeruje, że obecna granica państwowa jest wynikiem niesprawiedliwości, chociaż nikt poważny nie potwierdziłby ukraińskiego charakteru Chełmszczyzny czy Podlasia.

Niestety, bujdy na portalach to nie niszowa sprawa. Podobne stanowisko wygłosił szef ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej, który publicznie spekuluje, że Ukraina mogłaby obejmować Podlasie, powołując się na wybrane mapy kartograficzne, niemające żadnego pokrycia w rzeczywistości historycznej. Takie stwierdzenia nie są przypadkowe. W ukraińskiej przestrzeni publicznej od lat pojawia się tendencja do przedstawiania terytoriów współczesnej Polski jako obszarów o ukraińskiej tożsamości, które miały zostać utracone wskutek decyzji mocarstw. Ta narracja była wykorzystywana przez środowiska skrajne, co widać choćby w działalności grupy „Zakerzonie to Ukraińska Ziemia” oraz w promowanych tam treściach o rzekomej polskiej okupacji zachodniej Ukrainy w latach 1919-1939.

Nie można lekceważyć tej retoryki, ponieważ buduje ona mentalny fundament pod przyszłe roszczenia polityczne, o których już dziś mówią wysocy urzędnicy ukraińscy. W sytuacji, w której Polska ponosi gigantyczne koszty wsparcia Ukrainy, tolerowanie narracji kwestionującej polską suwerenność historyczną staje się działaniem na własną szkodę. Polski MSZ niestety tradycyjnie pozostaje ślepy na rosnący głos roszczeń Ukraińców.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (5)

To postanowione! Za 15 lat Unia ma osiągnąć absurdalne 90% redukcji emisji gazów cieplarnianych

Rozwiń wpis...
Krzysztof Bosak, wicemarszałek Sejmu

Unijni oligarchowie uzgodnili, że za 15 lat Unia Europejska ma osiągnąć absurdalne 90% redukcji emisji gazów cieplarnianych (względem stanu z 1990 roku).

By zrozumieć, co to właściwie znaczy, trzeba sobie uświadomić, że w ciągu ostatnich 20 lat Unia osiągnęła redukcję na poziomie “zaledwie” 37%.

Żeby osiągnąć te 37% redukcji, Unia w 20 lat doprowadziła między innymi do zniszczenia dużej części europejskiego przemysłu i rolnictwa, zniszczenia energetyki węglowej, radykalnego podniesienia cen prądu, cen paliwa, kosztów transportu, kosztów budowy mieszkań, i tak dalej, i tak dalej. Trudno znaleźć dziedzinę gospodarki lub życia społecznego, której nie dotknęła fanatyczna walka z emisjami. Wzrost gospodarczy Unii został praktycznie zatrzymany, a obywatele dociśnięci niewyobrażalnymi kosztami.

I to wszystko zrobiono, żeby osiągnąć 37% redukcji. A teraz państwa UE mają w czasie o 5 lat krótszym zrobić to wszystko jeszcze raz, i jeszcze trochę poprawić, żeby osiągnąć utopijne 90% do 2040.

Powiedzieć “szaleństwo” – to nic nie powiedzieć.

P.S. Globalna emisja CO2 wzrosła od 2005 roku o kolejne miliardy ton. Reszta świata najwyraźniej nie przejęła się rytualnym samobójstwem Unii.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (3)

Protesty Konfederacji w całym kraju przeciwko zapaści w ochronie zdrowia

Rozwiń wpis...
We wtorek 9 grudnia w całym kraju odbyły się protesty działaczy Konfederacji w związku z zapaścią w ochronie zdrowia.
Krzysztof Bosak, wicemarszałek Sejmu

Działacze Konfederacji w całym kraju przeprowadzili akcję protestacyjną przeciwko niszczeniu systemu ochrony zdrowia przez rząd Donalda Tuska. W kilkudziesięciu miastach nagłaśniamy patologie, te lokalne i te ogólnokrajowe – szpitale zagrożone bankructwem, zamykane oddziały, odwoływane zabiegi, likwidowane programy posiłków dla pacjentów, połamane obietnice wyborcze.

W ciągu ostatnich 5 lat budżet NFZ uległ podwojeniu. Można oczywiście tłumaczyć, że koszty wzrosły, wynagrodzenia wzrosły, i to wszystko prawda… ale jeżeli w systemie jest dziś dwa razy tyle pieniędzy co 5 lat temu, a mimo to jakość i dostępność opieki zdrowotnej spada, to tego problemu nie rozwiąże się tylko dosypywaniem kolejnych miliardów.

System ochrony zdrowia potrzebuje głębokiej, systemowej reformy. Żeby taka reforma była możliwa, trzeba na czele systemu postawić fachowców, a odsunąć od niego:
– polityków odpowiedzialnych za konserwowanie systemowego marnotrawstwa w ochronie zdrowia (a robił to każdy rząd z ostatnich 30 lat),
– polityków odpowiedzialnych za tworzenie przywilejów dla obywateli Ukrainy, takich jak gwarantowany dostęp Ukraińców do ochrony zdrowia mimo braku ubezpieczenia w NFZ (wymaganego od Polaków),
– polityków odpowiedzialnych za zamykanie ochrony zdrowia w czasie Covidu (tych z PiSu, którzy rządzili, i tych z KO, którzy “tylko” za tym głosowali).

Bartosz Bocheńczak, członek Rady Liderów Konfederacji

Już 2 dekady NFZ pozostaje kompletnie nieruszony. Każdy wie, że system jest zły, ale nikt nie ma odwagi ująć się za Polakami i jasno powiedzieć: POTRZEBA REFORMY! Zmiana jest niezbędna i my nad tą zmianą pracujemy!

Koniec okłamywania się, że jest dobrze i przykrywania zapaści służby zdrowia rządową propagandą! Musimy rozbić monopol NFZ i uzdrowić ten zbiurokratyzowany skansen. Możemy brać przykład z państw, gdzie ubezpieczenia zdrowotne działają lepiej, niż u nas: Niemcy, Szwajcaria. Natomiast bezczynność na tym etapie jest zabójcza.

Magdalena Sosnowska, lider Konfederacji w Szczecinie

Miesiąc temu polską opinię publiczną zszokowała sytuacja w szczecińskim szpitalu w Zdrojach, gdzie zrozpaczeni rodzice sami uruchomili zbiórkę pieniędzy na zakup nowego tomografu potrzebnego przy operacjach dzieci z wadami kręgosłupa, kiedy okazało się, że szpitala zwyczajnie na niego nie stać, a jest niezbędny, bo bez takiego sprzętu mali pacjenci skazani są na kalectwo.

Między innymi o takich patologiach były nasze dzisiejsze apele pod szpitalami w woj.zachodniopomorskim byliśmy pod szpitalami w Szczecinie, Koszalinie, Stargardzie i Policach.

Bo czy to jest normalne, żeby pacjenci, którzy przez wiele lat regularnie wpłacają niemałe składki na NFZ, musieli zakupywać z własnych pieniędzy sprzęt ratujący życie i zdrowie pacjentów.

Artur Komoter, działacz Konfederacji w woj. łódzkim

Przypomniałem o absurdalnej karze w wysokości 550 tys. złotych nałożonej na Pabianickie Centrum Medyczne we wrześniu 2024 r. za niewykonanie aborcji. Naszych szpitali zwyczajnie nie stać na opłacanie tego typu “prezentów” ze strony ówczesnej minister Izabeli Leszczyny w rządzie Donalda Tuska!

Konfederacja ma rozwiązanie na kryzys finansowy polskiego systemu ochrony zdrowia: czas rozbić monopol NFZ-u! Wprowadźmy konkurencję ze strony prywatnych oraz samorządowych funduszy zdrowotnych.

Pozwólmy polskim pacjentom decydować dokąd ich składka zdrowotna ma wędrować.

Jasna Iwan, krakowska działaczka Konfederacji

Szpital Miejski Specjalistyczny im.Gabriela Narutowicza w Krakowie boryka się z ogromnym zadłużeniem i chaosem organizacyjnym.
– Około 150mln złotych długu. Koszty obsługi długu to 9 mln złotych rocznie.
– Zdarzyły się braki środków na wypłaty dla pracowników.
– Do tego brak konkurencyjnych cen i dostawców ze względu na możliwą niewypłacalność.
I to nie jest jednostkowy przypadek, ale przykład szerszej zapaści.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (11)

Anna Bryłka do Ministerstwa Rolnictwa: Żadna bitwa z Mercosur nie została wygrana!

Rozwiń wpis...
Europoseł Anna Bryłka skomentowała na X wpis Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, które ogłosiło, że „W walce przeciwko Mercosur – bitwa wygrana!”

Żadna bitwa nie została wygrana! “Safegurady” do umowy UE-MERCOSUR długofalowo nic nie zmienią, a traktowanie ich jako istotnej zmiany to oszukiwanie rolników i samego siebie. Druga sprawa, wczoraj zostały przyjęte 4 poprawki kompromisowe i poprawki 84 oraz 249, wszystkie inne upadły.

To rozporządzenie ma tylko jeden cel zmniejszyć sprzeciw rolników i przekonać niepokorne rządy, że europejski sektor rolny jest bezpieczny. Polski rząd w pierwszej kolejności powinien zająć się budowaniem mniejszości blokującej i na Radzie UE blokować umowę, tylko w ten sposób można zatrzymać import towarów rolno-spożywczych z Ameryki Południowej, a nie wpisywać się propagandę Komisji Europejskiej.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (2)

Uwaga! Cenzura Żurka! Rząd chce rozporządzeniem ograniczyć wolność słowa

Rozwiń wpis...
Ryszard Wilk, poseł na Sejm

Ministerstwo Sprawiedliwości próbuje wprowadzić – po cichu, rozporządzeniem – mechanizm, który pozwoli państwu kontrolować treści wygłaszane przez obywateli. Plan (Rozporządzenie B938 na stronie RCL) zakłada powołanie 13 specjalnych jednostek Prokuratury, które mają zajmować się „przestępstwami motywowanymi uprzedzeniami”, niezależnie od miejsca ich popełnienia.

To próba obejścia parlamentu i ustanowienia nowych ograniczeń wolności słowa bez debaty publicznej i bez demokratycznej kontroli.

⚠️ Krytyka Ukrainy, polityki migracyjnej i nielegalnej imigracji — realny obszar ryzyka

Nowe przepisy obejmują niezwykle szerokie kategorie jak „uprzedzenia ze względu na pochodzenie narodowe czy etniczne”. W praktyce oznacza to, że pod ich pretekst można podciągnąć:
– krytykę skali pomocy dla Ukrainy
– wątpliwości dotyczące przywilejów socjalnych dla cudzoziemców
– wskazywanie problemów wynikających z nadużywania systemu ochrony zdrowia
– komentarze dotyczące konfliktów na rynku pracy
– sprzeciw wobec przeskalowanej imigracji.

A to przecież zaledwie fragment rzeczywistych napięć.

Europa znajduje się dziś w najpoważniejszym od lat kryzysie migracyjnym. Kolejne państwa — Francja, Belgia, Niemcy, Austria, Włochy – alarmują o:
-niekontrolowanym napływie nielegalnych imigrantów,
-wzroście przestępczości,
– przeciążeniu systemów socjalnych i edukacyjnych,
– powstawaniu równoległych społeczeństw,
– zagrożeniach dla bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Coraz więcej rządów publicznie przyznaje, że dotychczasowa polityka „otwartych drzwi” zawiodła. W tej sytuacji Polacy mają pełne prawo debatować o:
– bezpieczeństwie
– skali imigracji
– kosztach socjalnych
– wpływie migracji na rynek pracy
– obowiązkach i granicach pomocy
– skutkach długoterminowych.

Ale wprowadzane obecnie przepisy sprawiają, że każde takie pytanie może zostać uznane za „uprzedzenie”, a jego autor – za osobę wymagającą „wyjaśnienia” przez prokuraturę. To tworzy narzędzie do uciszania niewygodnych głosów w kluczowych sprawach dla Polski i Europy.

🧩 „Tożsamość płciowa” — pojęcie płynne, niejasne i potencjalnie represyjne

Jeszcze większe kontrowersje wzbudza wprowadzenie do praktyki prokuratury kategorii „tożsamości płciowej”. To pojęcie:
– nie ma jednej, obiektywnej definicji
– opiera się na indywidualnym odczuciu,
– bywa zmienne w czasie
– jest sporne naukowo
– w wielu państwach budzi ogromne spory społeczne

Mimo to ma stać się podstawą do ścigania „uprzedzeń”. A to otwiera drogę do karania każdego, kto:
➡️ krytykuje ideologię gender,
➡️ broni sportu kobiet,
➡️ sprzeciwia się wprowadzaniu kontrowersyjnych treści do szkół,
➡️ stawia pytania medyczne, biologiczne czy etyczne.

Prawo karne nie może opierać się na kategoriach płynnych i ideologicznych, bo wtedy obywatel nigdy nie wie, czy wypowiada się legalnie.

🚨 Co naprawdę wprowadza „cenzura Żurka”?

🔴 Efekt mrożący – ludzie będą autocenzurować się ze strachu.
🔴 Kontrola debaty o migracji, Ukrainie, gender, UE i rządzie.
🔴 Upolitycznienie prokuratury – specjalne jednostki ścigające niewygodne opinie.
🔴 Omijanie parlamentu – rozporządzenie zamiast ustawy.
🔴 Karanie poglądów, a nie czynów.

To nie jest walka z hejtem.
To jest walka z obywatelami, którzy myślą inaczej niż rząd.

Polacy mają prawo rozmawiać o migracji. Mają prawo krytykować rząd. Mają prawo oceniać działania UE. Mają prawo analizować skutki pomocy Ukrainie. Mają prawo bronić podstawowych wartości, nauki i zdrowego rozsądku. I żadne rozporządzenie nie powinno tego prawa ograniczać.

Zwiń wpis

RozwińZwiń komentarze (3)

Powered by  GDPR Cookie Compliance
Privacy Overview

This website uses cookies so that we can provide you with the best user experience possible. Cookie information is stored in your browser and performs functions such as recognising you when you return to our website and helping our team to understand which sections of the website you find most interesting and useful.