Jak informuje “Rzeczpospolita” w Kancelarii Premiera trwają prace nad projektem rozporządzenia, który zwolni ministrów i wiceministrów z opłaty za wynajem mieszkań, którymi dysponuje KPRM.

Kolejne rządy PiS i PO swoimi proinflacyjnymi programami dopłat do mieszkań, które można zbiorczo określić jako “Deweloper Plus”, wywindowały ceny na rynku nieruchomości do rekordowych poziomów.

Kupno mieszkania dla przeciętnego obywatela prawdopodobnie nigdy w historii III RP nie było takim wyzwaniem jak obecnie – bez precedensu jest również dynamika cen wynajmu w dużych polskich miastach na przestrzeni ostatnich kilku lat.

Nie to jest jednak problemem, który spędza sen z oczu premiera i jego sztabu. Naprawa rynku mieszkaniowego dla Polaków może pozostać w sferze retoryki i haseł wyborczych, bo ważniejsze są ułatwienia dla rekordowo licznej grupy ministrów i wiceministrów – tych, dla których faktycznie mieszkanie będzie “prawem, nie towarem”.

33,84%! Najnowsze badanie OGB pokazuje, że notujemy najwyższe poparcie wśród wyborców w wieku 18-39 lat!

Miliony Polaków mają dość pseudoelit, które rządzą nami od wielu lat i nic się nie zmienia, poza kolejnymi aferami i kompromitacjami państwa. Polska polityka potrzebuje nowego, odważnego pokolenia i prawdziwych, pro-obywatelskich reform! Zrobimy co w naszej mocy, wykonamy tytaniczną pracę, nie damy się złamać żadnej ze stron duopolu i zmienimy Polskę na lepsze!

Minister Pełczyńska-Nałęcz, zarządzająca KPO, już ogłosiła, że “nie będzie ŻADNYCH KONSEKWENCJI wobec wiceministrów ani w całym ministerstwie” w sprawie afery KPO!

Zmarnotrawili miliony złotych na głupoty, sponsorowali gigantycznymi kwotami biznesy swoich polityków, skompromitowali się na oczach całej Polski.

Konsekwencje? Jakie konsekwencje? Wszystko jest w porządku, nie ma żadnej afery, można się rozejść!

I tak to wygląda od ponad 30 lat. Zwykłych obywateli dojadą za każdy drobiazg, a oni sami są nietykalni.

Rząd Tuska w pigułce – już od lutego dowadywali się o nieprawidłowościach i marnotrawstwie środków z KPO a mimo to całkowicie te sygnały zignorowali!

“Państwo otrzymywało informacje o potencjalnych problemach i nieprawidłowościach w programie KPO HoReCa już w lutym i marcu tego roku – wynika z korespondencji przedsiębiorcy Pawła Nowakiewicza z Ministerstwem Funduszy i Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości, do której dotarł money.pl. Resort stwierdził wówczas, że nie ma powodów do wszczęcia kontroli.”

Jedna wielka banda nieodpowiedzialnych nieudaczników, która tylko kreuje się na poważnych zarządców. Jaka jest rzeczywistość – właśnie widzimy.

Oczywiście, że winni zwykli ludzie, którzy Aferę KPO nagłośnili. Myśleliśmy, że rządzący swoimi tłumaczeniami się z afery KPO sięgnęli dna, ale pani minister Pełczyńska-Nałęcz udowadnia, że pod dnem są jeszcze metry mułu. I ta, znajduje się rząd Tuska.

Po raz kolejny czas przyznaje nam rację. Od początku ostrzegaliśmy, że ten unijny fundusz to wielomiliardowy dług, który będziemy spłacać do 2058 roku, a pieniądze i tak zostaną przepalone na absurdalne bzdury, bo właśnie tak działa chory system dotacji!

Wszystkie partie, poza Konfederacją, wpakowały Polaków gigantyczny dług a zamiast innowacji i inwestycji są jachty, poszerzenie działalności o udzielanie chwilówek, czy pół bańki na klub dla swingersów.

Tak się kończy rozdawanie pieniędzy za darmo – jedną wielką patologią i marnotrawstwem ogromnych kwot na głupoty!

Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska ogłosiła wycofanie decyzji z 2009 roku, zgodnie z którą zmiany klimatyczne były uznawane za zagrożenie dla zdrowia publicznego. To posunięcie zostało określone jako największe działanie deregulacyjne w historii Stanów Zjednoczonych.

Jednocześnie zaproponowano uznanie, że emisje z pojazdów nie mają istotnego wpływu na zmiany klimatyczne. Uzasadniono to stwierdzeniem, że wcześniejsze regulacje uderzały w przemysł, prowadziły do wzrostu cen dla obywateli i obniżały globalną konkurencyjność firm.

Krzysztof Bosak: “Dla nas, dla Konfederacji, to co robi rząd w USA jest i będzie praktyczny przykład jak prowadzić alternatywną politykę energetyczną i przemysłową, bez lewicowych złudzeń i utopijnych koncepcji.
Pytanie, które będzie stało przed Polakami, to jak wywikłać się z przymusu UE w tej kwestii? Czy bez opuszczenia UE jest to możliwe? Obawiam się że nie. Tak więc wydaje się że jesteśmy skazani albo na koszty klimatycznej utopii albo na ryzyka redefinicji naszych relacji z UE. I to jest kłopotliwa alternatywa, która wszystkich rozumiejących sytuację komentatorów odstrasza od zabierania głosu. Biznes i społeczeństwo chcą UE, ale nie chcą treści polityki UE i jej przymusu. Kwadratura koła.”